historia

[gregormin]

(wstawię jeden utwór za jutro gdyż może mnie być)


Była ciepłym porankiem dnia

zapatrzony w obraz wiszący na ścianie
przemyślał każdą niespodziankę
nowe myśli dawały mu ukojenie
miłował każdą sekundę z nią
zegar zatrzymał czas za lustrem

w swoim szarym kąciku
chciała znów słuchać jego melodii
dobiegającej ze słów
wzruszającym oddechem zawirowała
do przystani troski

prężnie wydeptali swoją ścieżkę
do dębowego mostu
a gdy
kolor różu zasłonił niedoskonałości
iskra zrodziła płomień
krople wody ocean
dwa światy złączyły ich w jedność

lecz walka dnia z nocą dobiegła zenitu
a delikatne płatki róży upadły na parapet
ostatnie pożegnanie
zapieczętowane zostało w płótnie malarskim

G.M