Modlitwa

[mike]

Marnie reagujesz na krytykę

[RootsRat]

Na krytykę reaguję ochotnie. Mniej na nieuzasadnione oskarżenie o plagiat.

[mike]

Już w tytule masz modlitwa więc pewnie miałeś pojęcie.
Ten text jest przeróbką supikacji - pieśni religijnej na okoliczność klęsk żywiołowych.
Wie to każdy.
Ty nie?
Dodałeś parę słów jak "samotności" i zabrałeś "Boże"
Jeszcze nie kojarzysz?

---

Zabrałeś jeszcze "zachowaj nas Panie"

[RootsRat]

nieuzasadnione oskarżenie

P.S. "sup-L-ikacji"

[mike]

Włącz sobie na YOU TUBE film "Mgła" i na samym początku usłyszysz śpiewaną suplikację.
Niewiele różną od twego kawałka.

[RootsRat]

"Święty Boże, święty, nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami". Nie widzę podobieństwa. Nie zamierzam dalej z Tobą dyskutować na ten temat.

[mike]

Ani ja z Tobą.

[Camilla]

Jeśli chodzi o ten utwór, to nie do końca on jest tym, co w poezji chciałabym znaleźć. Dotychczas gloryfikowałam Twoją twórczość, natomiast tutaj moje wrażenia są takie mieszane. Mnie również ten utwór bardziej kojarzy się z mantrą niż przypomina poezję.
Jednak w samym brzmieniu ten "wiersz" jest bardzo ładny.

[cthulhu87]

Co to jest wojna ognia?

[Monica]

słabe. nie ma w tym żadnej poezji. nie lubię takich wierszy.

[RootsRat]

Co to jest wojna ognia?

"Wojny" to dopełniacz.

---

Monico, dziękuję za komentarz. Mam zgoła odmienne zdanie, ale nie wątpię, że do wielu taki typ poezji nie przemawia. Wg mnie przesadzasz troszkę, mówiąc, że nie ma w tym w ogóle poezji, ale Twoje prawo mieć własne zdanie.

[cthulhu87]

A rzeczywiście

[Noir]

Witam,
Podpisuję się pod wszystkimi tymi komentarzami pozytywnymi nade mną
ogromne chapeau bas!

[alterum]

Dzisiaj jest takie parcie na zatracenie konwencji. Niby w sztuce można, ale często te kopernikańskie przewroty konwencji literackich są po prostu brzydkie, nie ruszające, mało wymowne.
W Twoim utworze widać jakby zatracenie, czy próbę przemalowania konwencji, a zarazem czystą, swoją i bardzo interesującą formę. Niebywale literacki wydźwięk! Tylko pogratulować...
Pozdrawiam!

[Nicolas]

Mam nadzieję, że nie potraktujesz tej małej propozycji zmiany, jako krytyki swojego wiersza. Tak jak jest, jest naprawdę bardzo dobrze. Jednak imho następująca zmiana mogłaby poprawić nieco spójność i sens wiersza.

Obecnie podkreślone są choroba głodu i ogień wojny w nocy i głód wojny oraz ogień samotności w godzinie śmierci. Jest to bardzo celne - ogień wojny kojarzy mi się z nocą, czyli powiedzmy bombardowanie, czy podpalenie dworu przez Kozaków - płomienie rozświetlające mrok, półsenni ludzie uciekający z dobytkiem itd. Choroba głodu nie kojarzy mi się z nocą, ale jest niewątpliwie jednym z najpoważniejszych problemów trapiących ludzkość. Ogień samotności bardzo pasuje do godziny śmierci, jako coś czego nie chcielibyśmy wtedy zaznać. Jedyne, czego nie jestem pewien to głód wojny w godzinie śmierci. Jeżeli nawet pojawiłby się wówczas to chyba nie ma to znaczenia dla umierającego, gdyż rezultaty przyjdą dopiero po jego śmierci. Wobec tego proponuję taką zmianę:

Od choroby, głodu wojny, ognia, samotności.
Od choroby, głodu wojny, ognia, samotności.
Od choroby, głodu wojny, ognia, samotności.

Strzeż mnie w dzień.

Od choroby, głodu, wojny ognia, samotności.
Od choroby, głodu, wojny ognia, samotności.
Od choroby, głodu, wojny ognia, samotności.

Strzeż mnie w noc.

Od choroby, głodu, wojny, ognia samotności.
Od choroby, głodu, wojny, ognia samotności.
Od choroby, głodu, wojny, ognia samotności.

Strzeż w godzinę śmierci.

Ten układ ma kilka zalet:

Sens: najpierw głód wojny w dzień, potem ogień wojny w nocy jako rezultat. Dzień - czas dyplomatycznych rozgrywek przeciwstawiony nocy - czasowi wojennych okrucieństw. Na koniec przychodzi ogień samotności w godzinie śmierci - śmierć i samotność (z powodu śmierci bliskich) jako wynik wojny.

Kolejność: przecinki znikają w kolejności w jakiej są w tekście. Podkreśla to ciąg przyczynowo skutkowy między podkreślonymi wyrażeniami - jedno następuje po drugim nie tylko w płaszczyźnie pionowej, ale też poziomej.

Liczba podkreślonych wyrażeń - w każdym wersie tylko jedno. Dzięki temu można uniknąć rozmycia się sensu przez podkreślenie czterech z pięciu słów w wersie.

Chorobę głodu można przenieść do godziny śmierci, ponieważ śmierć głodowa jest jedną z najgorszych rzeczy jakie mogą się przydarzyć człowiekowi. Traci się jednak wtedy poprzednio wymienione zalety.

Albo może dodatkowa zwrotka na początku:

Od choroby głodu, wojny, ognia, samotności.
Od choroby głodu, wojny, ognia, samotności.
Od choroby głodu, wojny, ognia, samotności.

Strzeż mnie w dzieciństwie.

Od choroby, głodu wojny, ognia, samotności.
Od choroby, głodu wojny, ognia, samotności.
Od choroby, głodu wojny, ognia, samotności.

Strzeż mnie w dzień.

Od choroby, głodu, wojny ognia, samotności.
Od choroby, głodu, wojny ognia, samotności.
Od choroby, głodu, wojny ognia, samotności.

Strzeż mnie w nocy.

Od choroby, głodu, wojny, ognia samotności.
Od choroby, głodu, wojny, ognia samotności.
Od choroby, głodu, wojny, ognia samotności.

Strzeż w godzinę śmierci.


Pomysł na zabawę przecinkami i konwencją modlitwy - doskonały. Dobór słów do tej zabawy - więcej niż doskonały.

Pozdrawiam.