Belzebub

[kapadocja]

Wacław klęczał z rozdziawionymi ustami w bezruchu

zapis sugeruje, że usta pozostawały w bezruchu. Chyba chodziło o: Wacław w bezruchu klęczał z rozdziawionymi ustami; albo: Wacław klęczał w bezruchu, rozdziawiając usta.

niby woskowa figura oświetlona skaczącymi płomieniami.

Ten fragment dałabym po Wacławie, więc całość mogłaby mieć takie brzmienie:
Wacław, niby woskowa figura oświetlona skaczącymi płomieniami, klęczał w bezruchu, rozdziawiając usta.

W tej samej chwili państwu przybyło jednego emeryta mniej.

W tej samej chwili państwu ubyło jednego emeryta, imo.

Pospólstwo zebrało się w kupę, zatrzęsło ze wzburzenia, obwołało jednomyślnego wroga, a żadne budynki nie zapłonęły, na dziewkach i majątku gwałt się nie dokonał, a grabież i zniszczenie jak były, tak pozostały markową domeną władzy. Belzebubowi tak się smutno z tego powodu zrobiło, że z łezką w oku wspomniał dawne czasy, kiedy to hołota potrafiła dwór jakiś napaść, szlachcica na strzępy rozerwać albo nawet diabła orgią wywołać. Jednak gdzieś w odmętach historii ta szatańska kreatywność przepadła.

strasznie spodobał mi się ten fragment

— Kto idzie? — zapytał cicho.
— Szatan — zachrypiało groźnie z mroku.
— Dzięki Bogu— odetchnął z ulgą. — Już myślałem, że policja.

padłam ze śmiechu

Belzebub zbliżył się do młodzieńca, który dla ukojenia rozchwianych nerwów ponownie zaciągał się dymem.

Maćku, mieszasz czasy.

— Po pierwsze, chamie, — huknął — przez te luki w uzębieniu bryzgasz śliną niczym zraszacz! Po wtóre, chamie, wyrażaj się jasno, bo ci potylicę roztrzaskam!

a to w czasach krucjat były zraszacze

— Zrasac? — zdziwił się chłop. — A co to?
— Gówno! Mów mi tu lepiej, o co się rozchodzi z tymi przygotowaniami! Ja żadnego Urbana ani Boemunda nie kojarzę! A zraszacz to – jak sama nazwa wskazuje – przyrząd do zraszania, imbecylu!

ach, no tak, demony żyją wszędzie i w każdym czasie, mea maxima culpa.

taszczyły ciemne płyty pancerza, powodując tym przeraźliwy szczęk odbijający się echem od ścian i sklepienia.

może hałas? co? Szczęk mi jakoś koślawo brzmi :/

Ogólnie:
Bardzo mi się podoba i czekam na ciąg dalszy. Napisane sprawnym, zabawnym językiem, aż nie chciało mi się wypisywać brakujących przecinków, bo ciekawa byłam, co będzie dalej. Niekiedy mieszasz czasy, zwróć na to baczniejszą uwagę. Ale ogólnie olbrzymi plus. Gratuluję.