Bernard dentysta.

[miriad]

W głowie zabrzmiał znajomy głos mojej podświadomości.

zrezygnowałbym z tej uwagi. niedorzecznym jest słyszeć swą podświadomość po prostu źle rzecz nazwałeś, ale oczywiście odebrałem przesłanie.

czułem w jej ruchach panikę i być może przerażenie. Nie wiem ile miała lat.

nie brzmi to dla ciebie śmiesznie? w sumie panika sugeruje przerażenie, gdyż jest jej wynikiem, stopniem wręcz.

Kim jesteś i czemu gonisz tą kobietę

ę
poprawiaj błędy dokładniej, zamiast deklarować, że jest ich wielość.

Witamy w Wrześno Dolnym, panie Bernardzie! - poczym odsunął się od wejścia ukazując małe pomieszczenie. Kiedyś pewnie to była czyjaś kuchnia z schodami do piwnicy.

generalnie ignorowałem błędy, tłumacząc sobie, że część albo wyłapiesz i nauczysz się unikać, część robisz przypadkowo, a inną część, taką jak np błędy interpunkcji, które masz, można w zasadzie olać, bo jest minoryczna.
tutaj za to się rozeźliłem to i cytuję. popraw.

jakoś nie pasują mi niesolidne, drewniane schody do schronu...

Coś na zasadzie baterii Kohorty używanych w niektórych urządzeniach, które ładowały sie samoczynnie, podłączone na przykład do ziemi. Podobno pracowały na zasadzie pobierania wszelkiej żywej materii... podobno.

średnioś się przyłożył. no ale dobra.

pomyślałem, patrząc na zęby nieznajomego.

daruj to, wytnij. w ogóle zawsze zadawaj sobie pytanie, jak to wygląda pod kątem realizmu. akurat sobie o tym pomyślał, tak? nieciekawie to się prezentuje.


czytywalne. napisane po macoszemu, pozbawione klimatu, polotu, usiane błędami, ale lekkie i strawne zarazem. nie mam ochoty czytać więcej, ale nie mam żalu, że przebrnąłem przez niniejszy fragment. tyle bym powiedział tytułem oceny. może być.