Las żyje

[Achelon]

Przez las płaączących
igłami i liśćmi
drzew gołych

idzie, nadziwić
się nijak nie może
jak żyją

Choć tracą,
nie giną,
każdy liść i igła
ginie w ziemi
sponiewierana

Wszystkie razem
O, one są siłą
lecz pojedyncza
niczego nie warta

Razem biernie sterczą
lecz gdy ich zabraknie
z łoskotem pień pada

Bez własnej woli,
bez myśli prywatnej
trwają, by trwać
bez chwili zadumy

Liść spadnie
lecz drzewo zostanie