Marny numer cyrkowy

[starysta]

musi minąć sporo czasu
no powiedzmy sobie wiek
a inaczej to sto lat

by zrozumieć miłość naszą

ktoś opisać musi nas
komików kochanków pajaców
mnie w krawacie z motylkami
ją w sukience w kwiaty
przytuleni bardzo śmiesznie
jak pajace na arenie
udajemy miłość

wprowadzamy widza w amok
złudzenia omamy zwidy
a ci klaszczą wrzeszczą szok
trapez pęka trzask
scenariusz

kiedy zaś perukę zdejmę
a z partnerki zlecą kwiaty
spektakl ten żałosny
nic nie wart
a my oboje szczęśliwi

ukłony pokłony
ktoś napisze za sto lat
była miłość wielka
na cyrkowej arenie
zapraszamy