mój sen - mein traum

[kaote]

Nie samą prozą człowiek żyje. Kolejna staroć. Czuję w sobie zalążek wiersza, powklejam tu parę rzeczy, a kto wie, może wreszcie napiszę coś nowego?
PS. Jako ciekawostkę wklejam dwa utwory - obydwa mojego autorstwa. Swego czasu lubiłam tłumaczenia i żeby było łatwiej, zaczynałam od tłumaczenia samej siebie ^^ Jeśli komuś wersja numer 2 nic nie mówi, proszę ją zignorować i zabrać się chyżo do krytykowania jedynie wersji nr 1.

Gdy się smutki zbudziły głęboko w sercu mym,
Uciekłam... A gwiazdy zaniosły się swym śmiechem złym
Wiatr przywiódł z sobą lodowatą falę
A gwiazdy krzyczały: "Biegnij jeszcze dalej!"*

Biegłam coraz szybciej*, nałogiem dotknięta
Tylko tyś mógł sprawić, by klątwa była zdjęta
Nikt nie miał władzy, żeby mnie zatrzymać
Aż Ciebie spotkałam... Bo Tyś mnie powstrzymał.

Czy promień słońca pokona noc ciemną**
Pytamy głośno; czekamy daremno
Cisza odpowiada, tego nie wie nikt...
Do dzisiaj nie wiemy także i my...



Als die Traurigkeit in meinem Herzen aufwachte
Ich begann zu fliehen, während Sterne lachten
Und der Wind wehte mit der kalten Welle
Die Sterne glitzten und schrieen: „Schneller und schneller!“

Ich rannte immer weiter, das war eine Sucht
Nur du konntest mich retten, brechend diesen Fluch
Mich anzuhalten, niemand hatte Macht
Bis ich dich traf... Du hast es geschafft.

Ob der Sonnenstrahl die ewige Nacht bricht
Wir fragten laut, warteten eine Weile
Stille uns antwortet, denn es wusste keiner...
Und wir – bis heute wissen wir es nicht...