|
jesienne topielce
|
upadają w kałuże
przykryci błotem śpią podobno moje życie zależy od faz księżyca czapki nie-widki Boga odbierającego ścieki Hey - Byłabym 4.10.11 
Jesienni topielce, czy jesienne topielice?
Jarosławie, zapraszam do lektury Regulaminu. Naprawdę. (Pozwolę sobie na offtopową polemikę: jesienni topielcy, jesienne topielice, jesienne topielce (to ostatnie w tym wypadku można moim zdaniem uznać za poprawne). -rootsrat-
23-11-2011, 17:42
(22-11-2011, 23:43)Jarosław Jabrzemski napisał(a): Jesienni topielce, czy jesienne topielice? Myślę coś jak Root, wiersz nie mówi tylko i wyłącznie o płci żeńskiej, więc chyba jest to tu na miejscu jako ''oni''.
23-11-2011, 18:12
Nie kwestionuję poprawności zapisu. Topielec jest rzeczownikiem rodzaju męskozwierzęcego, zatem jesienne topielce. Przepraszam za bzdurny komentarz, Insomnia. Po szóstym piwie głupio reaguję na teksty z Bogiem - nawet na tak przyzwoicie napisane i interesujące.
Insomnio, wiersz ciekawy i już chciałam napisać nowatorski, ale ugryzłam się w język, bo piosenki Nosowskiej znam aż za dobrze, moje szkolne czasy, sentymenty, itd.
Ten wiersz trochę przypomina kalkę. Wzoruj się, szukaj inspiracji w słowach innych, bierz z tego to, co najlepsze, ale nie zapominaj również o tym, że Czytelnik szuka w wierszu Ciebie... a nie owych "innych". Pozdrawiam. ocena: 6/10
Quod me non necaverit, certe confirmabit
Nie dajmy się zwariować. Nie mam doktoratu z filologii polskiej. Oceniam według własnego uznania... wiersze, nigdy zaś Autora.
Ale co ma Nosowska do tego?
Pisząc ten wiersz słuchałam akurat tej piosenki, to tyle. I czyją kalkę w tym wypadku? Jeżeli czytałaś kiedykolwiek moje poprzednie wiersze, wiesz że taka właśnie jestem i to co jest we mnie przekłada się na utwory. Wiersz może być beznadziejny, ale zawsze jest mój, dlatego to mnie zagięło. |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
