Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
czas
#1
uciekł czas niezauważenie
odnalazłaś mnie w nim
a może to ja odnalazłam Ciebie
wspomnienia minionych lat
wbijają sztylet w już obolałe serce
tyle zmian
a teraz
siedzimy razem
wplątane w w swoje ramiona
wypatrując zbliżającego się czasu
by znów nam nie uciekł
Odpowiedz
#2
Jest tu trochę sprzeczności.
Cytat:wypatrując zbliżającego się czasu
by znów nam nie uciekł
Cytat:uciekł czas niezauważenie
odnalazłaś mnie w nim

Ale ja nie bardzo wrażliwy na poezję jestem, więc może nie przenikam (?) tak daleko, jak powinienem.
Odpowiedz
#3
Jak dla mnie tej sprzeczności nie ma. Czas jest wszędzie. Choć już uciekł, jeszcze nadejdzie. Za to zauważyłem inny błąd:

Cytat:wplątane w w swoje ramiona

"W" oczywiste. A wplątane może być zamierzone, nie wiem, kto pisze, ale na wszelki wypadek zwracam uwagę. A wiersz nawet przypadł mi do gustu.
[Obrazek: Piecz1.jpg]
"Z ludźmi żyj, jakby widziany przez Boga. Z Bogiem rozmawiaj, jakby słyszany przez ludzi".
Lucjusz Anneusz Seneka
Odpowiedz
#4
Witam,
pierwsze może wytknę błędy:

"wbijają sztylet w już obolałe serce"- wydaje mi się, że wiem co chiałeś/aś powiedzieć, że coś przybiło niespodziewanie Twój podmiot lir choć nie był w za dobrym stanie, tyle że to już jest wyświechtane, może parafraza?
słowo klucz- czas pojawia się dwa razy tylko dwa razy czy aż dwa razy??

a co do reszty:
wiesz nastrojowy, radość zatopiona w poczuciu, że udało się podmiotowi lir i bohaterowi lir odnaleźć ponownie. Czuć w nim niepokój, ale jednocześnie koniec daje czytelnikowi swego rodzaju nadzieję, że odnalezieni nie zostaną już rozłączeni.

Pozdrawiam Czarnuch
Odpowiedz
#5
Witam,

hm, powtórzenie słowa czas, sądzę, że nie do końca jednak trafne, chyba powinnaś/powinieneś to zmienić. Nastrój niepokoju jest, czy w takim razie podmiot liryczny się boi?
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości