Siła chęci zemsty

[Lantus]

Zbycha zły przypadek trafił
ze strony pruszkowskiej mafii
przeszył dreszcz go aż do kości
w oczach krew a w sercu mdłości

wtem zebrały się erynie
myśli mu zamknęły w skrzynie
wyżarły go aż do kości
on - sam w lustrze czerwoności

i już w potrzask pada z echem
własnym pechem z diabła śmiechem
gryzie ciało aż do kości
poświęcenie to wartości
dla wartości
zmarł z miłości

[spacedream]

To jest naprawdę bardzo dojrzały wiersz! Jestem po wrażeniem.

,,i już w potrzask pada z echem
własnym pechem z diabła śmiechem"

Genialne, szacun!

[Piramida88]

Dla mnie nie za bardzo. Podczas czytania gubi się gdzieś rytmika wiersza. To raczej prosta rymowanka, niż dojrzały wiersz, chociaż każdy ma swój wyznacznik, jak powinna wyglądać poezja.
W dodatku rymy, które stosujesz są banalne, więc nie porywa. Moim zdaniem powinno się je tak wplatać, by były prawie niezauważalne, a jedynie podkreślały charakter utworu.
Brakuje mi w nim polotu, ale z drugiej strony wywołuje on uśmiech. Ma w sobie coś przyciągającego czytelnika, ale i odpychającego.
Mam ambiwalentne odczucia 2/5

[starysta]

Ambisentencja Tak, Piramida ma racje.
To taka ciekawość i strach wobec pojawiającej się w otoczeniu pewnej osoby; jednoczesne współczucie oraz nienawiści, do kogo? Więc jakby dezintegracja. Rozpadło się. Struktura.
A już ostanie trzy wersy Banał.
Powodzenia 2/5

---

To jest naprawdę bardzo dojrzały wiersz! Jestem po wrażeniem.

,,i już w potrzask pada z echem
własnym pechem z diabła śmiechem"

Genialne, szacun!

Drogi przyjacielu, to jest najgorszy wątek jak czytałem.

[Lantus]

Zemsta. Ktoś mu np. zabił żonę. Kochał ją, więc zabił tego, kto zabił żonę, z miłości. Ale ten ktoś również mógł ją zabić z miłości, prawda? Każdy ma swe wartości, poglądy, a niektóre z nich musi poświęcić dla innych. Zabił z miłości, ale zabił. Miłość nie ma związku z zabijaniem.