Sen policjanta

[RootsRat]

od krawężnika do tamtej ulicy
pod ciasnym niebem swojego rejonu
upewniam się że dzieci
nie przechodzą na czerwonym

moja żona dwukrotnie poroniła

najbardziej lubię
interwencje u młodych małżeństw
podnieca mnie strach
w oczach przyszłych matek
kiedy tłukę zalanych mężów

z pijaczkami pod sklepem żyję w zgodzie
ekspedientka czasem da na krechę

każdego miesiąca czekam wypłaty
odkładam drobne do słoika
i marzę o podróżach
na ścianie pod krzyżem
obrazek z pierwszej komunii

moja żona dwukrotnie poroniła
i nienawidzę jej za to

kiedyś pojadę zobaczyć papieża
jak pobłogosławi in vitro
uwierzę w cuda
bo w boga już nie

14.10.2010

[Bonsaiek]

Wolę pogodną poezję, ale nie ma ludzi, którzy cały czas się radują.
Co do wiersza nie mam zarzutu, bo został napisany tak jak lubię, czyli wprost . Wyłożyłeś swoje myśli prosto z mostu. I tak to chyba powinno być .

[Kali]

oł mocne, naprawdę mocne
podoba mi się ten wiersz, przekazanie jest jasne, a wykonanie majstersztyk imho
hmmm i trafiłes w sedno, ale nie będę tłumaczyć dlaczego, w każdym razie
brawo Root


pozdrawiam,
Kali

[Szach-Mat]

root, gdzie zgubiłeś romantyczną nutę? Wiersz mocny, to jakby przesłuchanie tępego gliniarza, która godzinę wcześniej zakatował połowę swojej rodziny. Poza tym, piszesz tak, jakby to on myślał i mówił. To nie jest twój rytm i słowa. Ciekawa sprawa, pouczające spostrzeżenia.



Pozdrawiam.

[RootsRat]

Chciałeś wiersza do myślenia, to masz! A poważnie, to różnie mam. To wciąż są moje słowa.
Tyle, że jestem szczęśliwym człowiekiem na dzień dzisiejszy i to ostatnimi czasy lżejsze wiersze piszę - i pewnie do takich się przyzwyczaiłeś. Ale wciąż nie przestałem zauważać ciemnej strony Mocy (Luke... <oddycha ciężko> I am your father.), czego efekt widzisz powyżej. Dzięki za komentarz.

P.S. I faktycznie Ty mnie zainspirowałeś, swoim komentarzem do mojego ostatniego erotyka

[Sol_Angelica]

Hmm... Ciemna Strona Mocy ;p Ona też jest wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju.

Wiersz jest faktycznie inny, mniej w nim pozytywów, ale życie nie jest czarne albo białe, prawda?
Technicznie nie śmiałabym się 'czepiać', chociaż nie wychwytuję usterek.

Pozdrawiam,
Sol

[easy-rider]

Nieodparcie kojarzy mi się z Polską widzianą oczami mieszkańców blokowiska i dzielnicowego oczywiście. Zawarłeś tak istotną treść w opisie błahych zadań należących do szarej codzienności policjanta. Jetem na tak.

Pozdrawiam.

[Kheira]

Dosadny, mocny wiersz z wyrazistą pointą. Lubię, kiedy bawisz się w demaskatora tej, często omijanej przez poetów, szarej sfery ludzkiego życia. Ktoś kiedyś powiedział mi, że nie wszystkie wiersze muszą kochać i całe szczęście...
Nie mam zastrzeżeń ani do formy, ani do treści - kawał dobrej roboty.

[RootsRat]

Dzięki wszystkim za komentarze. I Szachowi jeszcze raz za inspirację

[Jarosław Jabrzemski]

Rzetelne pisanie. Nieco rozczarowała puenta - jakby zdziecinniał odrobinę ten bezdzietny "krawężnik". Czy infantylna stylistyka w zakończeniu jest apoteozą ojcostwa?
Serdeczności.

[RootsRat]

Aż tak dogłębnie bym tego nie interpretował, ale to ja Tobie oczywiście pozostawiam wolną rękę, tudzież głowę.

[Konto usunięte]

No tak... Root, wbiłeś mnie w podłofę. Znowu. Mnie na przykład pointa wcale nie rozczarowała. Wręcz przeciwnie - zaskoczyła. Podoba mi się. Tak... Jakbyś opowiadał o pewnym człowieku w mundurze z mojego miasta. Mocny wiersz. podoba się Dusiaczkowi, podoba.

Chcę więcej takich

[RootsRat]

Tak... Jakbyś opowiadał o pewnym człowieku w mundurze z mojego miasta.

To dla mnie bardzo ważne słowa - lubię mówić o tej ciemniejszej stronie ludzkiej natury. Ale tej prawdziwej, a nie wyssanej z palca. Dzięki za vibe.

[Szach-Mat]

doskonała ostatnia zwrotka... "bo w boga już nie..."



Pozdrawiam.

[pannalawenda]

Uwielbiam ten rodzaj wierszy... Genialne!!! Kojarzy mi się ze spontanicznym ciągiem myśli zdesperowanego, dobitego beznadzieją życia człowieka... Lekko chaotyczne hasła tworzące zamkniętą całość mocno poszarzałej egzystencji. Brawo