Liczba postów: 790
Liczba wątków: 152
Dołączył: Feb 2010
22-06-2012, 21:28
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 22-06-2012, 22:01 przez blackpepper.)
czemu tak leżysz?
po co ci ten portfel?
potrzebne ci te pieniądze?
cicho
słuchaj
co tak krzyczy?
co to za wrzask?
puk puk
kto tam?
ŻYCIE
czemu tak stoisz?
po co ci ten worek?
potrzebne ci jest nic?
***
dlaczego się uśmiechasz?
lubię życie
Pokój.
Liczba postów: 838
Liczba wątków: 56
Dołączył: Oct 2011
Domyślam się, że to konwersacja. Jednak nie licząc ostatniej zwrotki ciężko znaleźć punkt zaczepienia i dlatego przez większość wiersza nie rozumiem kto do kogo mówi. Ogólnie ciekawe. Podoba mi się.
Liczba postów: 790
Liczba wątków: 152
Dołączył: Feb 2010
Pierwsze cztery zwrotki to pytania pozostawione bez odpowiedzi. Natomiast ostatnia jest już dialogiem
Pokój.
Liczba postów: 838
Liczba wątków: 56
Dołączył: Oct 2011
Dzięki za wyjaśnienie. Chociaż
Cytat:cicho
słuchaj
Cytat:puk puk
Cytat:ŻYCIE
za co w takim wypadku powinnam uznać te linijki?
Liczba postów: 790
Liczba wątków: 152
Dołączył: Feb 2010
"Życie" to jedyne "wejście" drugiej osoby do tego monologu. No i " puk puk " to onomatopeja wprowadzona jakby poza dialogiem.
Pokój.
Liczba postów: 664
Liczba wątków: 91
Dołączył: Jan 2012
Nie wiem czy Cię interesuje moje zdanie, ale wg mnie to jest kiepskie...
Wydaje mi się, ze chciałaś skłonić do jakiejś refleksji? Ale wyszło trochę infantylnie...I jeszcze to puk puk...
Może jakby tak tę kwestię ubrać w coś innego niż takie urywki dialogów/pytań etc?
Ale to tylko moja opinia
Pozdrawiam.
[...] we kill people who kill people because killing people is wrong [...]
Liczba postów: 790
Liczba wątków: 152
Dołączył: Feb 2010
Nie chciałam skłaniać do jakichś głębszych refleksji. Lubię pisać wiersze używając bardzo prostych sformułowań - stąd " puk puk ".
Pokój.