Oko w oko z tygrysem

[Lyssa]

na takim prostym by się wydawało
poetyckim szlaku
trzeba mieć siły i wytrwałość
by odkryć nowe lądy pośród
naprężonych mięśni splecionych tkanek
i rzek krwi w samotni sumienia
to przedzieranie się przez zarośla nerwowe
oplatające każdy skrawek skóry dotykanej
do marzeń i wzruszeń

nadmierna drażliwość poety objawia się
na krawędzi cierpliwości
i związana jest z indywidualnością
poeta nie potrafi być lemingiem
w kraju poprawności
to samotny turysta
dlatego często ginie na szlaku

gdy spotka się oko w oko z tygrysem
ten rozszarpie go na strzępy
a resztę stada cieszy każdy ochłap
zlizują wszystkie tłuste zdania
nie strawią
kiedyś zwymiotują

[starysta]

oko w oko z tygrysem


na takim prostym by się wydawało
poetyckim szlaku
to rzeka krwi w samotni sumienia
to przedzieranie się przez zarośla
to skrawek skóry dotykanej
to marzenia wzruszenia

krawędź wrażliwości cierpliwości
indywidualność
leming turysta samobójca

potoczni tygrysy liżą
szarpią
i wymiotują




Fakt. Tak jest. Tylko ja inaczej to nazywam.
Rozumiemy się Lysso, co?
Cieplutko pozdrawiam.

[Lyssa]

potoczni tygrysy liżą? Tego nie rozumiem )

[starysta]

To samo co zmyśleni poeci.

[Lyssa]

Ja piszę o rzeczywistych, takich co myślą, że gdy piszą wierszowane teksty, są już poetami.
tygrysy są wszędzie, szczególnie na portalach literackich namnożyło ich się sporo )