Dusze

[blackpepper]

Czemu patrząc w Twoje oczy płaczę?
Czemu widząc włosy szlocham?

Uśnijmy tutaj
Bezbronni i nadzy
Nie szukaj słów żadnych
Po prostu się nachyl
I dotknij palcami skrawka mej duszy
By nikt już jej nigdy nie mógł naruszyć

A ja wezmę Twoją
Schowam do portfela
I będę nosić przy sercu blisko
Będzie miała dobre legowisko
Nie oddaj jej nigdy
Zapomnij, mój drogi
Będzie moja na zawsze
Całe dnie i noce
Będę jej opowiadać bajki
I już zawsze będzie częścią
Mej życiowej wyszywanki.

[Lyssa]

Ble ble , lepiej czytać, dużo czytać poezji, zanim pióro coś naskrobie. Tekst and kosz, poważnie.

[starysta]

O rany, To nawet miłość szkolna nie jest napisana, taka z siódmej B dla szóstej A.
Ale nic, tylko błagam, poczytaj trochę tu, na tych stronach, Popatrz na forum, jest co podpatrzeć.

[blackpepper]

Mój pierwszy poważny rymowany. Ale szczerze mówiąc, za bardzo za tym nie przepadam.

[Ero]

I właśnie dlatego uważam, że poezja rymowana, jest najtrudniejszą sztuką przekazu. Ćwiczyć, wymyślać metafory, łączyć i dążyć. Po czym dać odpocząć i wrócić. Poprawić to, co nam się nie podoba. Dopracować i wrzucić na forum Taka recepta na dobry wiersz.

Pozdrawiam, Zuzanna.