Ensina-me a morrer

[starysta]

na końcu lasu tęcza
takie połączenie z niebem
dlaczego w kolorach
kiedy życie rznęło głupa

taki pośmiertny kicz
jak wiązanka róż
przewiązana kolczastym drutem

dochodzisz i modlitwa
na kolana
tu też

głowa pęka
nic nie bryzga bo była i jest
pusta

[Ero]

Dawno, nawet bardzo dawno, nic nie komentowałam. Zatem uznaję ten post jako swój pierwszy na forum.
I od razu muszę zacząć od negatywnej oceny.
Nie trafił do mnie Twój utwór, wydaje mi się, że brak mu lekkości i płynności, i w zasadzie nie wiem (jeżeli to przez brak, którejś mojej klepki, to przepraszam) o czym ten wiersz jest.
Ma jakiś pośmiertny wymiar. Zakończenie jest mocne, sugestywne. Ale mimo wszystko brak mi tu puenty.

Pozdrawiam, Zuzanna.