Evolution

[sithisdagoth]

od czego tak naprawdę się zaczął się upadek,

- Przeoczenie?

tak nazywał to ojciec. Kiedy kula już się rozpędzi, nikt i nic nie może jej zatrzymać. Ojciec chyba nigdy nie pogodził się z tym, co się z nami stało, ja też nie.

- Małe powtórzonko.

Nasz wkrótce się skończy. Zabija nas dziwna choroba, na którą nie ma lekarstwa. Część z nas się zbuntowała

Nagle zaalarmował mnie jakiś hałas. Coś zbliżało się do mnie

- Dużo powtórzeń robisz niestety.

kiedy miał pod ręką klawiaturę komputerową.

- Raczej nie błąd, ale "klawiaturę komputera" brzmiałoby, imho, lepiej.

Wskazywał na minus sto stopni. W środku było tylko jedno urządzenie. Chyba monitorowało pracę jego mózgu. Wszystko wskazywało na to, że był sprawny.

- Mózg pracował w temperaturze minus stu stopni? Dobrze zrozumiałem?

Raniony w podczas wojny w Iraku, krwiak mózgu.

- Niepotrzebne "w" i spacja przed myślnikiem.

Miałam dość tego gościa. Na następną akcję nie poleci….

- Stanowczo za dużo kropek w tym wielokropku.

Ostatnią rzeczą, którą pamiętam, był hałas.

- Jakoś tak chyba.

Nigdy nie czułem się bardziej upodlony. Poczułem, że ktoś wbija mi w rękę igłę.

- Nie podoba mi się tak bliskie sąsiedztwo tych wyrazów.


Fabularnie nie jest źle, choć błędów rzeczowych się nie ustrzegłaś. Jakieś tajne laboratorium a drzwi otwiera się tam za pomocą klucza? Warsztatowo jest dość sporo do poprawy, ale na pewno dasz sobie z tym radę. Nie podoba mi się wstęp. Po pierwsze rozpisany jakoś tak łopatologicznie. A po drugie - nie lubię w ogóle takich wstępów. Podoba mi się, gdy wydarzenia sprzed zawiązania akcji są powoli wprowadzane w trakcie opowieści no. w dialogach, czy przemyśleniach bohaterów. Kolejną część na pewno przeczytam.

Dziękuję za uwagę. Pozdrawiam.