Prolog: Poprawiny

[Eiszeit]

Ongusowi twarz okrył całun zatroskania.

Bardzo mi się podoba ta metafora.

  — Jak nie musisz wydawać przedwczesnych osądów — oznajmił — to nie wydawaj.

Jak ja się z tym zgadzam... jeżeli nie masz nic przeciwko, to chyba wydrukuję i wywieszę dla pracowników 

Czasem i tak nie wszystko zawsze zrobię, choć jak uda się pospać, to samo ociupinę, parę godzin…

 
Nie wiem, czy to zamierzony zabieg w wypowiedzi postaci, ale to "zawsze", wg mnie nie pasuje przy "czasem", na początku zdania.

Bardzo mi przyjemnie powrócić do Ongusa i Tymona . Przeczytałam Jak kamień w wodę, a po Poprawinach mam zamiar przejść do Pieńko. Chciałabym szerzej zgłębić świat, który przedstawiasz, a widziałam, że jest więcej dzieł w tym klimacie i są ze sobą w pewien sposób powiązane. Czy mógłbyś podpowiedzieć w jakiej sekwencji najlepiej się z nimi zapoznawać?