Trudno być stolicą

[Lyssa]

szare rozkrzyczane
wydając złowrogi krzyk
stanęło południe nad Warszawą
było tak nieprawdopodobne ale prawdziwe
trwało jednak za długo
nadeszło bo dostrzegło łup
czy rozbije się o zmrożoną powierzchnię
wielu argumentów
kto to wie

tak roziskrzony emocjami
dawno nie był wieczór
taki zwarty
i głośny w szronieniu wkraczał w noc
jak głos w gęsty tłum
wolno stąpał
nie było mowy o zamilknięciu
czy ostatni
kto to wie

w świetle poranka
mowa miała wysunąć się na pierwszy plan
i udzielić pytającemu wzrokowi
rozsądnych odpowiedzi
czekano
białe miejsca jak ptaki zrywały się do lotu
nie ulatywały
szukały zdeptanego źdźbła
co jutro
kto to wie