20-02-2017, 23:35
Gorzki, wiem, że denerwuje cię ten wątek damsko-męski.
Dlatego, abyś zbytnio się nie wkurzał, wstrzymałem wstawianie dalszych rozdziałów.
Należy się kilka słów wyjaśnienia.
Wprowadziłem go, wiedząc, że wzbudzi kontrowersje, szczególnie u młodszej, damskiej grupy czytelników.
Jest to jednak powieść z gatunku S-F. Wyraźnie napisałem, ze wszyscy moi główni bohaterzy zostali naznaczeni przez przedstawiciela obcej cywilizacji. Badania, jakim zostali poddani (Jack) wykazały, że znamiona powstały w sposób naturalny. Jak to jest możliwe? W moim założeniu wynika to z ingerencji w DNA. Do takiej ingerencji doszło. Co wiemy o dziewczynach? Wiemy mianowicie to, że dopóki nie spotkały się, to prowadziły normalne życie. Jedna z nich miała męża, druga narzeczonego. Nic nie wskazywało na ich skłonności do tej samej płci. Po spotkaniu, ta sytuacja się zmieniła. Uważny czytelnik powinien to zauważyć i zastanowić się: dlaczego?
Oczywiście, że jest to moja prowokacja. Co się może stać z człowiekiem, gdy ingerujemy w jego DNA? Mamy tutaj efekt uboczny tej ingerencji, czy może zamierzony cel? Oczywiście, że cel był inny. Jest to zatem efekt uboczny. Efekt, którego może należało się spodziewać.
Czasami, a może nawet dość często, zastanawiam się nad takim problemem: Na ile debiutant musi udowadniać, że jednak miał jakiś konkretny cel w tym, co napisał? Że to co napisał, ma jakiś sens?
W Gniazdach takich momentów jest kilka. Na przykład spotkałem się z krytyką: jak to możliwe, aby w mieście leżała bila na chodniku i nikt jej nie sprzątnął? Jak to jest możliwe, żeby dziewczyna uważnie patrząca pod nogi, na nią wskoczyła? Krytycy nie zastanawiali się nad problemem, czy jest to możliwe, tylko od razu odrzucali ten fakt, jako głupotę autora. Z czasem dowiedzą się jednak, że to było możliwe. Znajdą pełne wyjaśnienie.
Oczywiście popełniłem błędy, każdy je popełnia. Starałem się jednak ich uniknąć na tyle, na ile potrafiłem.
Nie piszę to po to, aby się tłumaczyć. Napisałem Gniazda z pełną świadomością, jakie bulwersujące tematy poruszam.
Gniazda składają się z czterech tomów, każdy liczy ponad pięćset stron.
To co się tutaj znalazło, to początek historii. Dopiero zbliżamy się do kontaktu z obcą cywilizacją. Czy ludzkość ma jakieś szanse? Każdy zdrowo-myślący człowiek powie, że nie. Skoro oni tu przylecieli, a my nawet nie wiemy skąd, to zniszczenie nas jest chwilą. Czy jak idziemy na plaże, gdzie fruwają komary to, czy zaczynamy od ich wybicia, czy kładziemy się i opalamy, bo po to przyszliśmy? Czy idąc tam, zabieramy cały arsenał środków owadobójczych, czy tylko krem?
I to by było na tyle, jak kiedyś powiadał pewien satyryk.
Dlatego, abyś zbytnio się nie wkurzał, wstrzymałem wstawianie dalszych rozdziałów.
Należy się kilka słów wyjaśnienia.
Wprowadziłem go, wiedząc, że wzbudzi kontrowersje, szczególnie u młodszej, damskiej grupy czytelników.
Jest to jednak powieść z gatunku S-F. Wyraźnie napisałem, ze wszyscy moi główni bohaterzy zostali naznaczeni przez przedstawiciela obcej cywilizacji. Badania, jakim zostali poddani (Jack) wykazały, że znamiona powstały w sposób naturalny. Jak to jest możliwe? W moim założeniu wynika to z ingerencji w DNA. Do takiej ingerencji doszło. Co wiemy o dziewczynach? Wiemy mianowicie to, że dopóki nie spotkały się, to prowadziły normalne życie. Jedna z nich miała męża, druga narzeczonego. Nic nie wskazywało na ich skłonności do tej samej płci. Po spotkaniu, ta sytuacja się zmieniła. Uważny czytelnik powinien to zauważyć i zastanowić się: dlaczego?
Oczywiście, że jest to moja prowokacja. Co się może stać z człowiekiem, gdy ingerujemy w jego DNA? Mamy tutaj efekt uboczny tej ingerencji, czy może zamierzony cel? Oczywiście, że cel był inny. Jest to zatem efekt uboczny. Efekt, którego może należało się spodziewać.
Czasami, a może nawet dość często, zastanawiam się nad takim problemem: Na ile debiutant musi udowadniać, że jednak miał jakiś konkretny cel w tym, co napisał? Że to co napisał, ma jakiś sens?
W Gniazdach takich momentów jest kilka. Na przykład spotkałem się z krytyką: jak to możliwe, aby w mieście leżała bila na chodniku i nikt jej nie sprzątnął? Jak to jest możliwe, żeby dziewczyna uważnie patrząca pod nogi, na nią wskoczyła? Krytycy nie zastanawiali się nad problemem, czy jest to możliwe, tylko od razu odrzucali ten fakt, jako głupotę autora. Z czasem dowiedzą się jednak, że to było możliwe. Znajdą pełne wyjaśnienie.
Oczywiście popełniłem błędy, każdy je popełnia. Starałem się jednak ich uniknąć na tyle, na ile potrafiłem.
Nie piszę to po to, aby się tłumaczyć. Napisałem Gniazda z pełną świadomością, jakie bulwersujące tematy poruszam.
Gniazda składają się z czterech tomów, każdy liczy ponad pięćset stron.
To co się tutaj znalazło, to początek historii. Dopiero zbliżamy się do kontaktu z obcą cywilizacją. Czy ludzkość ma jakieś szanse? Każdy zdrowo-myślący człowiek powie, że nie. Skoro oni tu przylecieli, a my nawet nie wiemy skąd, to zniszczenie nas jest chwilą. Czy jak idziemy na plaże, gdzie fruwają komary to, czy zaczynamy od ich wybicia, czy kładziemy się i opalamy, bo po to przyszliśmy? Czy idąc tam, zabieramy cały arsenał środków owadobójczych, czy tylko krem?
I to by było na tyle, jak kiedyś powiadał pewien satyryk.
... ludzi poznawaj według paraboli, nie hiperboli ...