Przypadki doktora Azzbesta

[Kruk]

Czuł wielkie pokłady wiedzy

Dziwnie to jakoś brzmi.

stawiając wstępną diagnozę zanim jeszcze Marian zdążył cokolwiek powiedzieć o chorobie.

Ta informacja trochę niepotrzebna, bo przecież widać, że pan Marian jeszcze nic nie zaczął mówić o stanie swojego zdrowia.

nie stresowany

Powinno być razem zapisane, ale i tak tego słowa używa się w innym kontekście.

Czy penis wygląda, jakby obserwował pańskie stopy?

— No to mam szczególny przypadek — pomyślał Azzbest — na razie sytuacja zmierza w bliżej nieokreślonym kierunku. Ciekawe, co będzie dalej. Postanowił ośmielić mężczyznę do dalszych dywagacji:

Przemyślenia doktora lepiej ująć w cudzysłów, bo to wygląda czytelniej, co mówi, a co myśli. I ostatnie zdanie powinno być od nowej linijki, albo poza cudzysłowem.

Krytycy czekający na literacką rewoltę i coś oryginalnego, byliby zachwyceni.

Jestem mistrzem suspensu

Otwiera pan, trafia i czyta, co trafił

Powiem Ci Hill, że bez tej pierwszej części to chyba byłoby to lepsze opowiadanie. W pierwszej części to tak, jakbyś się rozgrzewał przed drugą, która w zupełności by wystarczyła. Ciekawie stworzyłeś postacie doktora i wypalonego artysty, Marian Szczymur wypada na ich tle gorzej.
Można się pośmiać, choć brakuje jakiejś takiej lekkości.