[Fanfiction] Warhammer: Kaprys Bogów

[kapadocja]

Hanzo,
bardzo dziękuję za poświęcony czas, cieszę się, że nie był zmarnowany


Co do uniwersum: ze świata są tam: elfy, krasnolud sztuk 1, Książę Tyrion, Ulthuan jako wyspa i w zasadzie tyle. Reszta w całości należy do mnie. W role playu gra się za czasów Karla Franza. Tutaj akcja dzieje się przeszło pięćset lat później, więc śmiało można czytać jak zwykłą fantastykę.

Pewnie masz rację, że morze za słone. Mimo kilkukrotnego przeczytania tekstu przed wstawieniem nie wyłapałam wszystkich przecinków i literówek, więc serdeczne dzięki za odwalenie tj żmudnej roboty

Ino zastanawiam się, czemu nie używasz myślników, spójników i dwukropków w narracji. Czasami pozwala to naprawdę "ułatwić" przyswojenie treści zdania narracji. Nic nie sugeruję rzecz jasna, ale pomyśl nad tym, rozważ za i przeciw.

wiesz, jak wpadam w ciąg przelewania słów na papier, o czasem nawet przecinki przestają istnieć. Szczerze powiedziawszy nie pomyślałam nawet o innych znakach interpunkcyjnych. Ale będę musiała to zrobić, bo masz rację.

Cytat:Większość nigdy nie była na Kontynencie, nie przeżyła niczego niezwykłego ani nie miała okazji sprawdzić prawdziwości prastarych bajań.

Gryzie mi się to. Dowieść prawdziwości, przekonać się o prawdziwości?

"przekonać się o" przekonało mnie. Dzięki

Cytat:- Jak? – Tylko tak krótkie pytanie byłam w stanie wykrztusić przez ściśnięte gardło.

Wyżej w dialogu masz już, bodajże, 2x był. Dlatego dałbym tutaj "potrafiłam wykrztusić". Sens w sumie ten sam.

masz rację

Cytat:Chwycił moją dłoń i włożył w nią pierścień z wyrzeźbionym w oczku dzikiem oraz pergamin.

Zamieniłbym to miejscami: "pergamin oraz pierścień z...". Bo można się zamotać, czy ten pergamin jest w oczku pierścienia, czy w jej dłoni. Przynajmniej ja się zamotałem.

w zasadzie mój zapis jest poprawny. Najpierw wymieniłam pierścień, bo jest ważniejszy.
źle by było, gdybym napisała:
Chwycił moją dłoń i włożył w nią pierścień z wyrzeźbionym w oczku dzikiem oraz pergaminem
wtedy pergamin byłby w oczku
ale rozważę to

Cytat:W przeciwieństwie do mnie jest obytym żeglarzem i świetnym kapitanem, toteż czułam się pewniej, mogąc korzystać z jego wiedzy i doświadczenia.

Czy po "mnie" powinien być przecinek? Szczerze powiem, że nie wiem, ale coś mi mówi, że możliwe. Jak uważasz?

tak, powinien. Bo gdybyśmy odwrócili kolejność: jest obytym żeglarzem, w przeciwieństwie do mnie wówczas przecinek się pojawia.

Cytat:Wydaje mi się, że to w jakiś sposób nas zbliży, sprawi, że będziemy dla siebie kimś więcej, niż tylko papierowymi postaciami.

W tym kontekście to dziwne określenie jak dla mnie.

szczerze powiedziawszy dla mnie też, ale nic lepszego nie wymyśliłam

Cytat:Tylko Myrmindel zdawał się nie dać ponieść tej fali emocji, był pełen rezerwy i dystansu, nieco cyniczny, na co podchmielona brać nie zwracała najmniejszej uwagi, wiwatując i gotując się na odkrywanie zasłoniętego.

Bardziej by mi pasowało - nieznanego, nieodkrytego, niezbadanego - ale to raczej rzecz gustu. Pewnie mam takie wrażenia, bo czytałem dużo Lovecrafta niedawno.

tutaj się nie zgodzę. specjalnie tak to skonstruowałam.

Cytatrzyłożyłam rękę do czoła, by osłonić oczy od wszechobecnej jasności i w momencie, w którym dostrzegłam ciemną kreskę na horyzoncie, moich uszu dobiegł donośny krzyk „Ląd!”przecinek dobywający się z gardła siedzącego na bocianim gnieździe marynarza.

Wydaje mi się, że należałby się przecinek, ale nie jestem do końca pewien.

ja też nie mam pojęcia

Cytat:Równać się z nim wzrostem mógł chyba tylko sam Tyrion, nawet Falendir wyglądał przy nim krucho.

Hi hi, a w grze o tron Tyrion jest karzełkiem.Big Grin Dygresja.

tu masz arta:


a tu figurkę do bitewniaka:

Cytat:Kartografowie spełnili moje oczekiwania w stu procentach.

Jakoś mi to nie pasuje do całokształtu narracji.

racja. pomyślę nad tym

Jedno miejsce, gdzie moim zdaniem przesadziłaś - rozmowa ze spotkanym na trakcie ojcem. Powiem szczerze, o ile cały tekst czytałem z przyjemnością, o tyle tamten dialog przebrnąłem na siłę. Nie podobał mi się, ciężki i nieprzystępny. Przedobrzony, o to chyba dobre określenie.

przeredaguję jakoś, by było strawniejsze

Postaci dość złożone, a coś czuję, że będą złożone jeszcze bardziej

oj tak... i pierwszy oficer, Theoden Cledore, i Valar Pelgrana, i bosman Koril i Myrmindel, i Falendir... Ale przede wszystkim Iludil Elinore. Plus jeszcze niewprowadzeni. Ale pomału, nie wszystko naraz.

Podoba mi się główna bohaterka - w sensie, że ją lubię

cieszy mnie to

O fabule ciężko coś rzec na tę chwilę. Odkrywają jakąś wyspę, ona już wcześniej tam była, jest grób jej ojca, jej znajomek też zginął, retrospekcje. Tak trochę awanturniczo

bądźmy szczerzy - na razie fabuły nie ma, to tylko wstęp. A awanturniczo będzie, zarówno w rzeczywistej akcji, jak i w retrospekcjach, których będzie cała masa.

Aha, bym zapomniał, o chyba najważniejszym. Klimat. Jest dobrze, ale jeden fragment urzekł mnie szczególnie - gdy ona siedzi nad grobem ojca niemal czuję ten ukrop, pot spływający po plecach, widzę te liście. Ten moment wyszedł naprawdę na plus!

fajnie się Ciebie czyta

miło mi