Witam;D Chciałbym zamieścić tu prolog, do Kronik Równowagi, które są obecnie publikowane na moim blogu. Zaznaczam, że prolog nie zdradza o czym jest właściwie reszta wirtualnej książki, ale nakreśla jedynie kształt historii rozgrywającej się w dwóch równoległych, uzupełniających się światach. Proszę o komentarze i jeżeli komuś się spodoba zapraszam na bloga
Klęska
„Jeśli nie chcesz mieć swego udziału w klęskach,
nie będziesz go miał również w zwycięstwach”
Antoine de Saint-Exupéry
Prolognie będziesz go miał również w zwycięstwach”
Antoine de Saint-Exupéry
Klęska
Na początku był chaos... Zaraz, zaraz, gdzieś to już chyba słyszałam... a może tak mi się tylko wydaje? Bo tak właściwie to tylko część prawdy. Owszem na początku był chaos, ale była też logika. Tak, zimna, czysta, racjonalna logika. Mało kto już o tym pamięta, ale bez niej nie powstałby tak idealny świat. Potrzebna była siła, która utrzymywałaby chaos w równowadze. Tylko porządek i nieporządek, przenikające się nawzajem, splatające swe ramiona mogły być początkiem życia.
Powstała jedność świata, powstał też Bóg, który sprawować miał nad nią pieczę. Musiał pogodzić oba żywioły.
Czas płynął, narodziły się rośliny, zwierzęta, ludzie i inne stworzenia. Rozwijała się technika i magia. Wszystko trwałoby w ładzie i porządku, gdyby nie obłudni ludzie. Stali się oni zbyt zachłanni, zbyt rządni władzy. Spychali inne rasy w cień, ale to był dopiero początek. Zapragnęli oni rangi Boga. Najwięksi Magowie połączyli siły z największymi Technikami i wspólnie stworzyli Nicość. Mogli nią sterować, więc użyli jej przeciw Bogu. Nawet jego siła nie mogła się równać z siłą Pustki. Ostatnim tchnieniem Bóg ukarał człowieka. Użył tylko jednego rozkazu – Rozdzielcie się! – i rozdzieliły się te, nad którymi miał władzę.
Chaos i Logika przestały istnieć wspólnie. Stworzyły własne światy, swój porządek rzeczy, nie idealny, ale wystarczająco stabilny by trwać. Cała moc ludzi legła w gruzach i tak o to Nicość już nigdy nie miała powrócić. Rozpoczęła się nowa Era Odrodzenia.
Tak przynajmniej myśleli ci, którzy przetrwali, swoją drogą, bardzo naiwne istoty.
W końcu nic co jest w stanie znieść Boga ze świata nie znika bez śladu, śladu który czekał będzie tylko na odpowiedni moment by dać o sobie znać. Pozostaje tylko pytanie: czemu w wir wydarzeń zostałam wciągnięta akurat ja? Czemu to mi przypadło brać udział w wydarzeniach, które z pewnością na długo zostaną zapamiętane? Cóż, chyba tylko dlatego, że zawsze lubiłam pakować się w największe problemy. Kto wie, przecież wszystko jest możliwe...
Powstała jedność świata, powstał też Bóg, który sprawować miał nad nią pieczę. Musiał pogodzić oba żywioły.
Czas płynął, narodziły się rośliny, zwierzęta, ludzie i inne stworzenia. Rozwijała się technika i magia. Wszystko trwałoby w ładzie i porządku, gdyby nie obłudni ludzie. Stali się oni zbyt zachłanni, zbyt rządni władzy. Spychali inne rasy w cień, ale to był dopiero początek. Zapragnęli oni rangi Boga. Najwięksi Magowie połączyli siły z największymi Technikami i wspólnie stworzyli Nicość. Mogli nią sterować, więc użyli jej przeciw Bogu. Nawet jego siła nie mogła się równać z siłą Pustki. Ostatnim tchnieniem Bóg ukarał człowieka. Użył tylko jednego rozkazu – Rozdzielcie się! – i rozdzieliły się te, nad którymi miał władzę.
Chaos i Logika przestały istnieć wspólnie. Stworzyły własne światy, swój porządek rzeczy, nie idealny, ale wystarczająco stabilny by trwać. Cała moc ludzi legła w gruzach i tak o to Nicość już nigdy nie miała powrócić. Rozpoczęła się nowa Era Odrodzenia.
Tak przynajmniej myśleli ci, którzy przetrwali, swoją drogą, bardzo naiwne istoty.
W końcu nic co jest w stanie znieść Boga ze świata nie znika bez śladu, śladu który czekał będzie tylko na odpowiedni moment by dać o sobie znać. Pozostaje tylko pytanie: czemu w wir wydarzeń zostałam wciągnięta akurat ja? Czemu to mi przypadło brać udział w wydarzeniach, które z pewnością na długo zostaną zapamiętane? Cóż, chyba tylko dlatego, że zawsze lubiłam pakować się w największe problemy. Kto wie, przecież wszystko jest możliwe...