Bezsenność

[blackpepper]

Leżysz na łóżku w szarej pościeli. Za oknem noc. Krwawy księżyc. Codziennie zjadasz kawałek. Klękasz, krzyczysz. Każdą komórką nagiego ciała błagasz o sen, wytchnienie od maszkar bezsenności. Gonisz je, obdzierasz ze skóry, gwałcisz. I tak wracają, ale wciąż walczysz. Wpuść mnie, złączmy się nagością. Zaśnijmy na jednej poduszce. Postawmy świeczkę na Twojej piersi. Będzie się tlić aż zgaszę ją ustami. Płomiennymi pocałunkami odgonię złe myśli. Dotykiem oczyszczę wyobraźnię z czerwonych szminek i złowieszczych uśmiechów. Nie będziesz już tęsknił, płakał, udawał. Potem możemy umrzeć. Razem. Nie chcę sama. Ostatni oddech wyzioniesz o pełnej godzinie. Zaczekam minutę, do piekła może być dużo chętnych.
Mam odejść? Poczekam pod drzwiami, ze świeczką. Oddam im duszę. Dla Ciebie. Ale proszę, zaśnij. Nie upadaj.