Przepustka do czyśćca

[Piotr Knasiecki]

jeśli dotyk może ciąć niczym brzeszczot
obudzimy demony nieumarłe
posuwając się dalej niż do pieszczot
które z dłoni już twoich dawno zdarłem

zamiast z nożem odtąd żyć na swym gardle
może lepiej go w mej piersi zatopisz
przecież bramy już do piekieł otwarłem
mogę tylko wziąć cyjanek i popić

wtedy jednak pochowany pod murem
na niczyją nie zasłużyłbym pamięć
lepiej krwi mej więc uwolnij purpurę
zanim wyschnie w kałamarzu atrament

samobójcy idą prosto do piekła
ja zaliczę chociaż w czyśćcu przystanek
przecież życie to choroba przewlekła
nie od razu chciałbym trafić w tę bramę