...

[haniel]

aj szłam wąską uliczką, świadomość niebezpieczeństwa w dziwny sposób przemawiała do mnie.

nie wiem czy świadomość niebiezpieczeństwa może przemawiać, ja bym dał, że krążyła gdzieś po głowie

To „coś” miało ciekawy kształt, przypominało nim gruszkę.

przypominający gruszkę

Obejrzałam się nerwowo i szybko podniosłam przedmiot. Szłam dalej, chyba nieco szybciej

powtarzasz szybko, takie różne stopnie, ale jednak

ponadczasowe zapięcie na bigiel

ponadczasowe? Nie chodzi Ci o staromodne? Bo nie wiem, co to bigiel

przywodziły mi na myśl styl 

zbędne mi

Rozpakowałam zakupy, zrobiłam ulubioną kawę i zabrałam się za sprzątanie po śniadaniu.

o zakupach wspominasz, dopiero gdy są potrzebne, to niedobrze, a w ogóle jakie śniadanie? Przed chwilą była na jakiejś ławce...

Hmmm, niby nie jest źle napisane. Jeszcze trochę błędów było, parę powtórzeń, brak przecinków, dziwne sformułowania, ale ogólnie całkiem ok. Jednak, wydaje mi się, że mieszają Ci się trochę czasy, bo przeważnie pisałaś w przeszłym, a parę razy były chyba teraźniejszy, ale mogę się mylić.
Sama historia zaś jest dziwna, taka o niczym, a i zakończenie jest nie bardzo, bo ona nie znalazła w tej opowieści człowieka tylko notes człowieka. Tak, wiem, były w nim wszysktie odczucia itd, ale i tak mi to nie pasuje. I ogólnie ludzi się poznaje, nie znajduje.

6/10

Pozdrawiam