Anarchista

[przemekplp]

… o początkach legendy Anarchisty, na pewno nie były one łatwe.

Początki nie były łatwe?

Głupi bavarzy nie zauważają jednak, że to dzięki niemu Anarchista mógł zostać symbolem, jakim się stał.

To w końcu MÓGŁ stać się symbolem, czy nim się stał?
Wydaje mi się, że wiem, co chciałeś przekazać, ale nie kupuję tego.

„Nowa Era, lepsza era, nadeszła właśnie wtedy” [,]to wam pewnie bavarscy kupcy wmawiają

IMO zamiast przecinka lepiej wstawić pauzę.

nic w nim lepszego nie było.

Zamiast "lepszego" - "dobrego".

A i krwawiej niż w "Starej Erze".

To IMO nie powinno być nowe zdanie.

ruszył do pobliskich Starych Por[spacja](nigdy nie zrozumiem deklinacji bavarów, ja bym powiedział "Porów") i przykładnie wybiły wszystkich.

A pogrubione raczej niepotrzebne.

Czym ona w ogóle jest? Źródełko, z którego woda płynie strumyczkiem do sporego jeziorka[niepotrzebna spacja], a z niego do rzeczki,

Sporego jeziorka? Toż to przecież nie ma sensu.

śniegu nie była prawie w ogóle.

Śniegu nie była? Eeee...

Konty płonęły za plecami uchodźców (,) oświetlając nocny las.

Jasne, czerwone światło nie dawało jednak uczucia bezpieczeństwa.

Nie ma uczucia - jest poczucie bezpieczeństwa.

Czuby po pół godzinie marszu dotarły do kobiet.

Już wcześniej wskazywałem, że Czuby to nie kobiety, więc nie możesz powiedzieć, że dotarły, zrobiły, wzięły itd. - bo to mężczyźni.

Gdy dotarli na miejsce ujrzeli

Niekonsekwencja. Wyżej piszesz, że Czuby po pół godzinie marszu dotarły do kobiet, a tu, zupełnie niepotrzebnie, to powtarzasz.
Druga niekonsekwencja: Wyżej piszesz "dotarły", a tu "dotarli". Oczywiście w obydwu przypadkach powinno być dotarli. Jak widać, da się zastosować odpowiedni rodzaj czasownika .

Dookoła leżały zmasakrowane przez torgi ciała[znowu niepotrzebna spacja]. Porozciągane

grupka ocalałych bavarek (,) odganiających zwierzęta lagami.

Torgi padły pod naporem ciosów.
Mężczyźni zabrali zwłoki torgów.

Okropne powtórzenie.

płomienia nie udało się wykrzesać, [tu dobrze byłoby wstawić coś w rodzaju "bo"] drewno było zbyt mokre.

To początek zdania, musi się zacząć od wielkiej litery.

- Dasz rade (,) Fabs?

radĘ!!

Ten powłóczał ledwo nogami (,) ciągnąc drzewo za jeden z konarów.

-Dam… dam rade.

radĘ!!!!!!

Dymek ciepłego powietrza uleciał z jego ust.

Jeszcze się nie natknąłem na słowo "dymek". Nigdzie. Aż się chyba zapytam polonistki.

gdzieniegdzie jakaś lipa bądź brzózka,

Jeszcze tylko lipki brakuje .

Trochę z tyłu,[spacja]za nimi, twarzą w dół (,) leżał Fabs.

Masło maślane masłem smarowane! Jeśli z tyłu, to logiczne, że za nimi.

Skoczyli doń od razu i przewrócili na plecy.

Oczywiście skoczyli, nie puszczając drzewa?

Brzoza, nawet mokra, pali się bardzo dobrze. Kobiety położyły się najbliżej ognia, mężczyźni, po kilku w jednym futrze przytuleni do siebie nawzajem.

Domyślam się, że wiesz, z czym mi się to kojarzy? Nie żebym miał coś przeciwko, haha.

Watrę pełniło dwóch bavarów (,) zmienianych co godzinę.

Watrę?

Wyglądała na jakieś dwadzieścia lat, była więc w wieku Tapfera.

O.o
I już zdążyła z dwójką dzieci z dwoma różnymi facetami? Nieźle.
[I dzięki, że w porę poinformowałeś o jej wieku].

- Nie jesteś zdrajcą –[spacja]stwierdziła niespodziewanie

- Nie. –[spacja]Spojrzał jej prosto w oczy. Ona odwróciła lekko twarz i spojrzała na niego.

Kosmyk Czerwonych, kręconych włosów oparł się o jej pierś.

Czy to nazwa własna?

Przystanęli tak i stali przez krótką chwilę (,) patrząc w siebie.

IMO "na siebie".

Te wielki zielone oczy wpatrywały się w niego z niedającym się ukryć uczuciem.

Mimo, że niedawno umarł jej były kochanek.

Chciał zatopić ręce w tą burzę loków, chciał dotknąć wargami jej pięknej twarzy, chciał…

Wcześniej jakoś nie okazywałeś, by mieli się zakochać.

Mieszkańcy Kontów spojrzeli na niego wrogo. „Tylko spróbuj ją skrzywdzić!” mówiły ich miny.

Całusem ^^

Tapfer zrozumiał nagle, że chce tu zostać, że chce być przy tej lekko piegowatej buzi, przy tych pięknych piersiach i jeszcze piękniejszych pośladkach. Że chce obejmować jej ciało i karmić jej duszę.

Sorry, ale ten fragment wywołał u mnie tylko salwę śmiechu.

Gotr pertraktował by [to się pisze razem "pertraktowałby"].

Młodsi pokiwali głowami.

Wszyscy kiwają.

Oni nie będą walczyć (,) gdy walczy nawet ten zdrajca?

Ruda spojrzała na niego i uśmiechnęła się. Jesteś po naszej stronie, wiedziałam.

Tu by się przydało sprawić, żeby to wyglądało jak kwestia dialogowa, a nie wypowiedź narratora.

- Tak[spacja]- odpowiedział bez namysłu.

- Rozumiem. - Spojrzał w stronę kobiet i uśmiechnął się. - Wiem. Przechodząc do sprawy, tylko ty z nas nie masz fryzury Fioletowych Czubów. Pójdziesz więc do strażnicy pod przykrywką głodnego wędrowca, czy coś, sam wymyślisz. Gdy będziesz już w środku zrobisz najwięcej szkód jak się da. Połamiesz łuki, ukryjesz broń, a co najważniejsze otworzysz bramę. Gdy będziesz gotowy dasz nam sygnał, wywiesisz na wieży tę chustkę.

Tej wypowiedzi brakuje sporo w kwestii interpunkcji, składni itd. Ogólnie jednak jest straasznie sztuczna, w związku z czym polecam ją przeredagować.


Podsumowując,

a) Styl - przy okazji poprzedniego tekstu dałem Ci spory kredyt zaufania. Muszę jednak z przykrością stwierdzić, że został on niewykorzystany. Od błędów aż się roi. Jeśli naprawdę czytasz opowiadania przed publikacją, a mimo to efekty są takie, a nie inne, to powinieneś zmienić sposób postępowania. Napisz fragment i zostaw go na parę dni. Potem kilkakrotnie przeczytaj, najlepiej na głos. Rozumiem, że nie jesteś mistrzem interpunkcji, czy ortografii, więc to może niewiele da w tej kwestii, ale przynajmniej wyłapiesz literówki. W "Kąciku Literata" na forum masz kilka artykułów nt. interpunkcji - zapoznaj się z nimi. Jak na razie jest po prostu fatalnie.

b) Fabuła - kolejny nieciekawy fragment. Pozwolę sobie nazywać poszczególne części rozdziału "częściami" właśnie. Po kolei więc.
1. W ogóle do mnie nie przemawia. Napisane jakby baśniowym językiem, ale to nie jest baśń. Ogólnie ble.
2. To przypomina telenowelę i naprawdę nie dzieje się nic ciekawego.
3. Wątek miłosny to była tylko salwa śmiechu. Nagle okazuje się, że bohater (z wzajemnością) zakochuje się w kobiecie. Wcześniej robiłeś wszystko, żeby czytelnika wyobrażenie tej pani wskazywało na wiek średni, a teraz okazuje się, że ma dwadzieścia lat. To zupełnie absurdalne.
Dalsza część jest ciekawsza. Niestety, na razie mam dość Twojego opowiadania, więc nie wiem, czy szybko tu wrócę (zakończenie jest całkiem okej).
Podsumowując: kiepsko.

c) Postacie - Poza wprowadzeniem kilku zupełnie niepotrzebnych osób (epizod z brzozą), sprawiłeś też ogromny zamęt w kwestii "rudej". Wciąż nie próbowałeś nawet uchwycić Tapfera przemyśleń. Naprawdę nie mam powodu, by lubić Tapfera. Dodatkowo brakuje postaci "złej", która by popychała akcję do przodu, np. okrutnego dowódcy wojska królewskiego. W obecnej sytuacji jest nieciekawie.

Poprzednią ocenę naciągnąłem, teraz będę chłodny. Jednak nawet, jeśli byłbym delikatny, to wiele wyższej noty, niż 2,5/10
nie mógłbym wystawić.

Ale nie zniechęcaj się. Ćwicz i pisz dalej. Polecam zastosować się do tego, co zaproponowałem Ci w "Styl", bo w obecnej sytuacji w tekście masz straszny chaos.


PS.: Jeśli chcesz wstawić wersję poprawioną, to wyślij ją na PW do któregoś z Krytyków (np. do mnie ).