Pierwsze wrażenie jest bardzo dobre, chociaż początkowo można się pogubić ze względu na układ całości. I chociaż jestem ateistą (dzięki bogu) to grafika Rublowa nie jest mi obca - głównie ze względu na znakomity film Tarkowskiego o tym rosyjskim malarzu ikon, który gorąco polecam i który to film za sprawą twojego wiersza, mam ochotę obejrzeć raz jeszcze... Ale wracając do samego wiersza, mam kilka uwag...
Proponowałbym trzy pierwsze wersy wyróżnić jako oddzielną strofę... Rymy są tutaj bardzo blisko i w takiej zbitej konstrukcji troszkę mieszają i utrudniają niepotrzebnie odczytanie. Rozdzielenie w tym miejscu stworzy swego rodzaju epilog do reszty. A i rym do "jestem", całkiem sprawnie rozpocznie nową strofę "odmiennym gestem".
Dalej mam pewne problemy z odczytaniem, które wynikają z niezdecydowania autora w zapisie?. Są dwie opcję interpretacyjne: staram się odczytać co autor chciał uzyskać: Mamy trzy anioły i każdy oddzielnym gestem skrzypi cicho. Jeden skrzypi "Aniele Boży..." Drugi Znakiem krzyża kreśli testament, trzeci pieczętuje wszystko słowem "Amen". Jeśli tak, to po "cicho" proponuję kropkę, gdyż inaczej mamy odczytanie dosłowne, że niby każdy z nich odmiennym gestem skrzypi frazę - "Aniele Boży". Tak wynika logicznie z odczytania tego zdania i nic na to nie poradzę. Wszyscy podlegamy składni, nawet jak ją naginamy troszkę do swoich celów. Dalej jest drugi, który został zaznaczony troszkę niefortunnie jako "a ten", które to wyrażenie stosujemy chyba raczej w opozycji do innego tego, którego tutaj brakuje, następnie z wiersza wynika, że ten sam "a ten" pieczętuje to wszystko słowem "Amen".
Krótko mówiąc, po powyższym zapisie nie widać trzech aniołów, które widzę, że starałeś się opisać tworząc przecież trzy czynności i zaznaczając ich ilość na początku. Musisz wyraźniej zaznaczyć, że jeden robi to, drugi tamto a trzeci to wszystko kończy, tylko na tyle sprawnie, aby nie wpaść w banał i zwykłe wyliczanie. Formalnie możesz to zamknąć w trzech strofach. Pierwsza - epilog do trzeciego wersu. Kolejna- opis tego co się dzieje, czyli w zasadzie wersy od 4 do 7. kolejna - ostatnia strofa - powinna być opisem działań tych trzech aniołów - w ten sposób w ostatniej trzeciej strofie zamknąłbyś trzech aniołów, czyniąc dodatkowo zadość religijnej symbolice liczby trzy, tutaj po trzykroć wzmocnionej na samym końcu (można wtedy zagrać na symbolicznym znaczeniu liczby 9, która oznacza przełom i w chrześcijańskie symbolizuje narodziny Chrystusa - zarówno te pierwsze jak i te powtórne, czyli zmartwychwstanie. Tutaj liczba 9 może też symbolizować narodziny dzieła - kolejnej ikony Rublowa, powstałej pod wpływem tych trzech aniołów - ale tutaj już namawiam cię do zmiany tego, co mówią i robią aniołowie - zupełnie niepotrzebnie, bo w twojej wersji i tak jest już bardzo dobrze).
I na samym końcu "AMEN" - sadze, że wystarczy jak pierwsza litera będzie duża...
Podsumowując, jest w tym wielki i piękny kawał wiersza symbolicznego - rymy są bardzo dobre, zamiar również, jednak konstrukcja poleciała gdzieś w trakcie pisania, której zamiar widać na początku, a który wali się w środku jak Collosseum, by w efekcie na samym końcu runąć jak Pompeje... Trzeba by było też troszkę dodać i troszkę rozwinąć, ale nie na tyle, aby utracić obecną w tym wierszu "anielską" lekkość. Nie zrozum mnie źle - bo cegiełki użyte do tek konstrukcji, ciosasz bardzo sprawnie!
Popracuj nad nim i koniecznie opublikuj tutaj efekty tej pracy, ponieważ pomimo mojej całej krytyki, to i tak najlepsze co przeczytałem z kilkunastu wyrywkowo przeczytanych tutaj wierszy, z którymi zdołałem się zapoznać w trakcie krótkiej mojej obecności na tym forum...
Pozdrawiam.
Proponowałbym trzy pierwsze wersy wyróżnić jako oddzielną strofę... Rymy są tutaj bardzo blisko i w takiej zbitej konstrukcji troszkę mieszają i utrudniają niepotrzebnie odczytanie. Rozdzielenie w tym miejscu stworzy swego rodzaju epilog do reszty. A i rym do "jestem", całkiem sprawnie rozpocznie nową strofę "odmiennym gestem".
Dalej mam pewne problemy z odczytaniem, które wynikają z niezdecydowania autora w zapisie?. Są dwie opcję interpretacyjne: staram się odczytać co autor chciał uzyskać: Mamy trzy anioły i każdy oddzielnym gestem skrzypi cicho. Jeden skrzypi "Aniele Boży..." Drugi Znakiem krzyża kreśli testament, trzeci pieczętuje wszystko słowem "Amen". Jeśli tak, to po "cicho" proponuję kropkę, gdyż inaczej mamy odczytanie dosłowne, że niby każdy z nich odmiennym gestem skrzypi frazę - "Aniele Boży". Tak wynika logicznie z odczytania tego zdania i nic na to nie poradzę. Wszyscy podlegamy składni, nawet jak ją naginamy troszkę do swoich celów. Dalej jest drugi, który został zaznaczony troszkę niefortunnie jako "a ten", które to wyrażenie stosujemy chyba raczej w opozycji do innego tego, którego tutaj brakuje, następnie z wiersza wynika, że ten sam "a ten" pieczętuje to wszystko słowem "Amen".
Krótko mówiąc, po powyższym zapisie nie widać trzech aniołów, które widzę, że starałeś się opisać tworząc przecież trzy czynności i zaznaczając ich ilość na początku. Musisz wyraźniej zaznaczyć, że jeden robi to, drugi tamto a trzeci to wszystko kończy, tylko na tyle sprawnie, aby nie wpaść w banał i zwykłe wyliczanie. Formalnie możesz to zamknąć w trzech strofach. Pierwsza - epilog do trzeciego wersu. Kolejna- opis tego co się dzieje, czyli w zasadzie wersy od 4 do 7. kolejna - ostatnia strofa - powinna być opisem działań tych trzech aniołów - w ten sposób w ostatniej trzeciej strofie zamknąłbyś trzech aniołów, czyniąc dodatkowo zadość religijnej symbolice liczby trzy, tutaj po trzykroć wzmocnionej na samym końcu (można wtedy zagrać na symbolicznym znaczeniu liczby 9, która oznacza przełom i w chrześcijańskie symbolizuje narodziny Chrystusa - zarówno te pierwsze jak i te powtórne, czyli zmartwychwstanie. Tutaj liczba 9 może też symbolizować narodziny dzieła - kolejnej ikony Rublowa, powstałej pod wpływem tych trzech aniołów - ale tutaj już namawiam cię do zmiany tego, co mówią i robią aniołowie - zupełnie niepotrzebnie, bo w twojej wersji i tak jest już bardzo dobrze).
I na samym końcu "AMEN" - sadze, że wystarczy jak pierwsza litera będzie duża...
Podsumowując, jest w tym wielki i piękny kawał wiersza symbolicznego - rymy są bardzo dobre, zamiar również, jednak konstrukcja poleciała gdzieś w trakcie pisania, której zamiar widać na początku, a który wali się w środku jak Collosseum, by w efekcie na samym końcu runąć jak Pompeje... Trzeba by było też troszkę dodać i troszkę rozwinąć, ale nie na tyle, aby utracić obecną w tym wierszu "anielską" lekkość. Nie zrozum mnie źle - bo cegiełki użyte do tek konstrukcji, ciosasz bardzo sprawnie!
Popracuj nad nim i koniecznie opublikuj tutaj efekty tej pracy, ponieważ pomimo mojej całej krytyki, to i tak najlepsze co przeczytałem z kilkunastu wyrywkowo przeczytanych tutaj wierszy, z którymi zdołałem się zapoznać w trakcie krótkiej mojej obecności na tym forum...
Pozdrawiam.
"Jeśli jesteś słaby, jeśli nie jesteś zdolny do nadludzkiego wysiłku - popłyniesz z prądem kopiowania cudzych wzorów"
Dziga Wiertow
Moja strona domowa
Dziga Wiertow
Moja strona domowa