I co mi zrobisz? (prawie erotyk.)

[Adźkolwiek]

~ Nic nie mów, ciii.... Zamknij oczy, jestem tylko ja.
Chłodny, delikatny palec o czerwonym paznokciu muska opuszkiem twój policzek. Zapach Chanel`a przenosi Twoją świadomość powoli w inny stan, zupełnie jakbyś delektował się najlepszej jakości ziołem. Będę dziś twoją kokainą. Nachylam się nad tobą oddzielona tylko delikatną satyną swojej sukienki - nic więcej nas już nie dzieli.
~ Nie otwieraj oczu...
Ciepły oddech gładzi Twoje ucho w tym samym czasie, gdy wilgotne usta znaczą Twoją szyję. To nie będzie gra , której główną wygraną jest dobra zabawa. To, co z Tobą zaraz zrobię będzie dominacją delikatności i ulotności nad siłą i rozumem. Nie odzywasz się, nie patrzysz - tylko słuchasz i czujesz a i tak zaprowadzę Cię małymi kroczkami do Piekła.
Delikatne, zdolne poruszyć jedynie najmniejsze piórko dmuchnięcie przemyka po Twojej skórze w miejscach już poznaczonych moimi wargami.
~ Przyjemnie? Wiem, nic nie mów.
Nie zobaczysz dziś mojej satysfakcji. Prężysz się jak wielki, kanapowy kocur. Jak lew - władca wszystkich innych kotów, mniejszych i gorszych. Doskonale wiesz, co mogę z Tobą zrobić... Z powoli tworzonego transu wyciąga cię szarpnięcie świadomości - skubnięcie zębami skóry na barku. Ale nie może cię boleć. Mój język zdolny jest załagodzić wszystko, zwłaszcza gdy jesteś w takim nastroju. Kolejne różane ślady mych ust na Tobie tworzą istny poemat , wariację na temat miłości.
Tak, mruczę , bo Ty to lubisz... Same opuszki muskają twoje policzki i bok.
~ Nie kręć się.
Satyna ślizga się delikatnie po Twojej skórze wzmagając uczucie , które właśnie w Tobie budzę. Cały jesteś żarem . Żarem z którego zaraz wydobędę spalający Cię ogień. Chłodna satyna zabija w tobie spokój, nie jest tak? I usta. Te miękkie, wilgotne i ciepłe, lekko rozchylone. Poczujesz je dzisiaj wszędzie - na razie czujesz je na mostku. Jedwabiste opuszki przebiegły po tobie niczym stado mrówek - gładzą uda. Większe, mniejsze okręgi. Nic nie ma swojego stałego tępa, rytmu, kierunku. Tu nie ma zasad.
~ Kocham Cię.
Brzmi jak zaklęcie dopełniające rytuału. Magia ociekająca ze mnie zaczyna kąsać , wzbudzać ciepło i nienasycenie.
Od ramion do pasa nie ma już miejsca , które nie poznało mojego języka - małej machiny zagłady Twojego nade mną panowania. Chanel pachnie coraz silniej, język staje się coraz cieplejszy a palce , podążając zaraz za ustami - zwiedziły już prawie całego Ciebie. Tak, otwórz oczy, patrz do woli w moje pełne przekory i posłuszeństwa ślepia, przy blasku świec mają zupełnie inny kolor, prawda?
Z zimną perfidią sięgam językiem niżej biodro, pachwina, udo. Na tyle szybko, żebyś nie dał rady się odezwać pomiędzy tym a następnym razem. Chociaż nigdzie mi się nie śpieszy, nie możesz się całkowicie rozleniwić.
~ Wina?
Niewinna dziewczynka o sarnich oczach i boskim języku powodującym zawalanie się męskich wyobrażeń o pocałunku...
To jedno krótkie spojrzenie, z góry - budzi we mnie przeklęte sukkuby. Nie masz jak protestować z gryzionymi wargami. Przyjemność na granicy perwersji i fetyszu, bezduszności i egoizmu - ale ciągle przyjemność i ciągle akceptowana.
Gorące - nie pytaj w jaki sposób - dłonie z ud , wolnymi muśnięciami wspinają się wyżej - po żebrach, torsie, barkach, szyi ... Tylko po to by na ramieniu złożyć swój czerwony podpis czterech paznokci. Przyjemność, ciągle przyjemność.
Pomiędzy twoimi udami moje kolano otulone zimną, śliską satyną, urywane pocieranie. Jedno spojrzenie w oczy i jeden uśmiech...
I co teraz zrobisz mi? Taki zniewolony?