Projekt otwartego listu do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

[Gunnar]

Uważam za niedopuszczalną taką sytuację, kiedy jakaś część ludzi ubiegających się o uznanie za obywatela polskiego zostaje w praktyce zmuszona do spełnienia dodatkowych kryteriów oprócz tych wyraźnie wyliczonych w odpowiedniej ustawie. To zniekształca treść ustawy i, być może, takie wymagania należy uznać nawet za sprzeczne z Konstytucją RP. 

Tu radziłbym odpuścić sobie nawiązywanie do konstytucji.
1. Obecna władz alergicznie reaguje na to słowo, gdyż wielokrotnie była i jest oskarżana o jej łamanie (jest nawet taki dowcip: Jak brzmi w partii rządzącej obelżywe słowo na literę K? - Konstytucja.)
2. Musiałbyś pokazać z którym konkretnie artykułem konstytucji sprzeczne są absurdalne urzędnicze wymagania.
Bardziej postawiłbym na to, że urzędnicza praktyka rozmija się z ustawowymi zapisami. I teraz pytanie, czy tylko w twoim wypadku/w twoim urzędzie, czy jest to zjawisko powszechne.

I, jak widać z wyżej opisanego doświadczenia, sporządzenie polskich aktów stanu cywilnego jest wystarczająco skomplikowane, by zdolność zrobienia tego można było uznać za istotne kryterium: nie ma gwarancji, że każdemu to się uda; zwyczaje wydawania dokumentów bardzo się różnią w różnych państwach i łatwo można wyobrazić sobie taką sytuację, że niezbędne dokumenty nie zachowały się i nie ma możliwości uzyskania żadnych oficjalnych potwierdzeń pewnych zdarzeń.

Zdanie jest za długie, a podkreślony fragment niejasny.

Warto uwzględnić jeszcze jeden aspekt rozpatrywanych trudności. Człowiek, który już na tyle przyzwyczaił się do Polski, że chce i potrafi zostać jej obywatelem, może niespodziewanie zostać zmuszony do kontaktów z urzędami państwa, w którym mieszkał wcześniej, w celu uzyskiwania dokumentów. Właśnie niespodziewanie, bo wcześniej z reguły nikt nic o tym nie wyjaśnia. A więc, właśnie już na tym etapie, kiedy człowiek może być bardzo mało powiązany słabo związany ze swoim dawnym państwem pochodzenia zamieszkania. Jestem ciekaw, jak to wszystko działa w przypadku osób, które mają status uchodźcy w związku z prześladowaniem przez władze państwa, z którego pochodzą. Czy te osoby są w praktyce pozbawione możliwości uzyskania obywatelstwa polskiego, jeżeli nie zabrały ze sobą do Polski wszystkich dokumentów o swoim urodzeniu i stanie cywilnym? Poza tym, problem dotyczy nie tylko uchodźców. W wielu przypadkach może być tak, że wznowienie kontaktów z państwem, w którym człowiek już nie mieszka, jest po prostu nieprzyjemne dla niego, bo przecież zdecydował wyemigrować i nawet uzyskać obywatelstwo innego państwa.

Podejrzewam, że statusem uchodźcy rządzą odrębne przepisy. Zanim napiszesz oficjalne pismo, wypadałoby się z nimi zaznajomić, bo być może w ich wypadku problem taki nie istnieje.