09-02-2019, 17:23
I. O ile się orientuję w prawie autorskim, opublikowanie tych wierszy w Internecie miałoby być poprzedzone wyraźnym pozwoleniem tej starszej pani albo jej spadkobierców (przy czym spadkobiercą może być też gmina czy coś w tym rodzaju, jeżeli starsza pani nie miała bliskich krewnych). Jednak warto mieć na uwadze, że te przepisy chyba są częścią prawa cywilnego i dlatego nie mogą być egzekwowane z urzędu. A więc, jeżeli Gunnar się nie myli, kiedy sądzi, że nikt z zainteresowanych osób czy instytucji nie będzie miał pretensji w związku z tym opublikowaniem, to nic złego w tym opublikowaniu nie ma.
II. To przesada, że niby w Internecie nic nie ginie. Swego czasu publikowałem w kilku miejscach w Internecie pewien zestaw swoich wierszy. W pewnym dniu stwierdziłem, że Google już nie znajduje tych publikacji. Chyba gdzieś w Internecie one jeszcze są, ale daleko się zarchiwizowały. A mogą i zupełnie zniknąć z Internetu, jeżeli przestaną istnieć odpowiednie serwisy. Ze względu na te rozważania, spodziewam się, że Gunnar posiada wersje elektroniczne tych wierszy na swoich własnych twardych nośnikach.
III. Krótko przeglądając jeden czy kilka z tych wierszy, doszedłem do wniosku, że starsza pani dość wyraźnie dotrzymuje rytmu (choć, być może, nie zawsze precyzyjnie). Chyba właśnie dlatego, że jest starsza. Powszechność wierszy bez rytmu to zjawisko nowoczesne.
II. To przesada, że niby w Internecie nic nie ginie. Swego czasu publikowałem w kilku miejscach w Internecie pewien zestaw swoich wierszy. W pewnym dniu stwierdziłem, że Google już nie znajduje tych publikacji. Chyba gdzieś w Internecie one jeszcze są, ale daleko się zarchiwizowały. A mogą i zupełnie zniknąć z Internetu, jeżeli przestaną istnieć odpowiednie serwisy. Ze względu na te rozważania, spodziewam się, że Gunnar posiada wersje elektroniczne tych wierszy na swoich własnych twardych nośnikach.
III. Krótko przeglądając jeden czy kilka z tych wierszy, doszedłem do wniosku, że starsza pani dość wyraźnie dotrzymuje rytmu (choć, być może, nie zawsze precyzyjnie). Chyba właśnie dlatego, że jest starsza. Powszechność wierszy bez rytmu to zjawisko nowoczesne.