05-11-2018, 23:14
Bardzo dziękuję za przeczytanie i komentarz. Wdzięczny jestem, za pozytywną ocenę.
Miranda Calle, bardzo się cieszę, że dobrze się skojarzyło i, że się spodobało. Niestety "Młodego Technika" nie miałem okazji czytać. Zainteresowanie fantastyką mam po dziadku. Od niego miałem okazję poznać Lema, Sapkowskiego, Tolkien, Conany, komiksy. No i magazyn fantastyka. Babcia co ciekawe, wolała horrory."Cmętarz dla zwierzaków" w wieku 8 lat, w tv u babci, zrobił na mnie wielkie wrażenie. Doskonale rozumiem też co masz na myśli, sam szukam czegoś archetypicznego, coby się kojarzyło ze starymi, dobrymi czasami.
Gunnar, bardzo się cieszę, że się podobało. Szczerze, bałem się, że odkąd wrzucam tu op, to już chyba 5 lat, w ogóle się nie rozwinąłem. Byłem raczej zawiedziony, błędami technicznymi, interpunkcją, nie umiałem pisać dialogów, no i stawiałem na atmosferę, bo nie umiałem opisać ciekawych postaci. Zdaje sobie sprawę, że psychologia postaci u mnie praktycznie nie istniała. Myślałem, że się ośmieszę.
Uwielbiam Science - fiction, za łączenie kwestii naukowych z fabułą. I zawsze byłem zdania, że ten rodzaj literacki powinien mówić o rzeczach ważnych, przygoda i zabawa powinny być na drugim miejscu. Pisanie sc - fi zmusza do konsekwentnego korzystania ze źródeł naukowych. Tu też się muszę przyznać, że przeczytałem tylko kilka artykułów o nanotechnologi i o chipach w mózgach ludzi sparaliżowanych, w gazetach popularnonaukowych, więc, ktoś bardziej obeznany w temacie, od razu wyczuje, że to wiedza pobieżna. Polecam szczególnie "Hyperion" Simmonsa, i "Ślepowidzenie" P. Watts.
Pozdrawiam.
Miranda Calle, bardzo się cieszę, że dobrze się skojarzyło i, że się spodobało. Niestety "Młodego Technika" nie miałem okazji czytać. Zainteresowanie fantastyką mam po dziadku. Od niego miałem okazję poznać Lema, Sapkowskiego, Tolkien, Conany, komiksy. No i magazyn fantastyka. Babcia co ciekawe, wolała horrory."Cmętarz dla zwierzaków" w wieku 8 lat, w tv u babci, zrobił na mnie wielkie wrażenie. Doskonale rozumiem też co masz na myśli, sam szukam czegoś archetypicznego, coby się kojarzyło ze starymi, dobrymi czasami.
Gunnar, bardzo się cieszę, że się podobało. Szczerze, bałem się, że odkąd wrzucam tu op, to już chyba 5 lat, w ogóle się nie rozwinąłem. Byłem raczej zawiedziony, błędami technicznymi, interpunkcją, nie umiałem pisać dialogów, no i stawiałem na atmosferę, bo nie umiałem opisać ciekawych postaci. Zdaje sobie sprawę, że psychologia postaci u mnie praktycznie nie istniała. Myślałem, że się ośmieszę.
Uwielbiam Science - fiction, za łączenie kwestii naukowych z fabułą. I zawsze byłem zdania, że ten rodzaj literacki powinien mówić o rzeczach ważnych, przygoda i zabawa powinny być na drugim miejscu. Pisanie sc - fi zmusza do konsekwentnego korzystania ze źródeł naukowych. Tu też się muszę przyznać, że przeczytałem tylko kilka artykułów o nanotechnologi i o chipach w mózgach ludzi sparaliżowanych, w gazetach popularnonaukowych, więc, ktoś bardziej obeznany w temacie, od razu wyczuje, że to wiedza pobieżna. Polecam szczególnie "Hyperion" Simmonsa, i "Ślepowidzenie" P. Watts.
Pozdrawiam.