servus dominus

[Miranda Calle]

w lustrze tylko śmierć
oczy przebite gwoździami
ciało szronem zastane
zdrętwiałe
ktoś złapał za serce i ścisnął
mój panie
to on może ten kraj
a może
tego jedynie się nie boję
w tej niespokojnej udręce
tym przekleństwie

splunęła przez lewe ramię
na karawanę 
ja nie
bo ten element czarny już
wrósł
nie lękam się 
w te noce bezsenne po których
bezdech głęboki z lewej strony

ból
coś innego dręczy nie daje żyć
coś innego ktoś
nie ty