kiedy morze wychodzi na ląd

[Toya]

tracę grunt pod stopami
i już wiesz nie uniosę słów
dlatego o nic nie pytaj

wyolbrzymiona zahaczam o absurd
lęgną się w głowie nasze dzieci dom
nawet Bóg w którego mogłabym uwierzyć

to wraca z każdą pełnią 
przybywa światła w oknach
i znów chcę budować
pierwsze zdania jak mosty
z których żaden nie dotrwa do świtu

stwarzam pozory
i tarcza przepływa między palcami
odarta ze wskazówek
święci się chwila

woda obmywa stopy