27-03-2016, 22:47
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 27-03-2016, 22:47 przez Robespierre.)
szczepantrzeszcz,
polecam, jeśli nie znasz, pisma Juliusa Evoli. Nie zgadzam się z całością światopoglądu Evoli, ale faktem jest, że tradycyjna arystokracja spoglądała na ludność jak na grupę, w której wiele zasługiwało na podziw. Nawet prosty młynarz, działający zgodnie z własnym przeznaczeniem, był traktowany jak godna jednostka. Tam nie było pogardy i egocentrycznego wywyższania się względem ludu (Rewolucja Francuska). Prawdziwy zmierzch arystokratów nastał o wiele wcześniej aniżeli zwykliśmy sądzić. Oczywiście, Evola był bardzo kontrowersyjną postacią, ale mimo tego dosyć sprawnie przedstawił rozwój cywilizacji (poświęcił całe swoje życie na jej badanie). Dzisiaj nie traktuje się poważnie Evoli, bo mówił, podobnie jak Nietzsche, którym włoski baron się inspirował, o rasie aryjskiej, tak zwulgaryzowanej przez nazistów. Starożytność skrywa przed nami multum sekretów, niemniej możemy przypuszczać, że samo pojęcie rozwoju linearnego - pojęcie przejęte z chrześcijaństwa - jest fałszywe, bowiem to, co wiemy, wskazuje raczej na to, o czym wspomniałeś: na cykliczność, na wschód i zmierzch, na etapy niesamowitego dobrobytu (tak intelektualnego, jak i materialnego) oraz na okresy nędzy, zagłady. Skłonny jestem przypuszczać, że nasza zachodnia kultura europejska ma już za sobą najznamienitszy okres, a niż demograficzny (brak witalności, woli przetrwania) wskazuje na zmierzch Zachodu, o którym pisał Spengler. Zniknięcie czystego, białego Europejczyka jest tylko kwestią czasu. Po okresie wzmożonej rewolucji intelektualnej (tylko Zachodowi udało się wypracować tę manierę) nadejdzie czas rządów plemiennych, prawa nędzy i pięści.
polecam, jeśli nie znasz, pisma Juliusa Evoli. Nie zgadzam się z całością światopoglądu Evoli, ale faktem jest, że tradycyjna arystokracja spoglądała na ludność jak na grupę, w której wiele zasługiwało na podziw. Nawet prosty młynarz, działający zgodnie z własnym przeznaczeniem, był traktowany jak godna jednostka. Tam nie było pogardy i egocentrycznego wywyższania się względem ludu (Rewolucja Francuska). Prawdziwy zmierzch arystokratów nastał o wiele wcześniej aniżeli zwykliśmy sądzić. Oczywiście, Evola był bardzo kontrowersyjną postacią, ale mimo tego dosyć sprawnie przedstawił rozwój cywilizacji (poświęcił całe swoje życie na jej badanie). Dzisiaj nie traktuje się poważnie Evoli, bo mówił, podobnie jak Nietzsche, którym włoski baron się inspirował, o rasie aryjskiej, tak zwulgaryzowanej przez nazistów. Starożytność skrywa przed nami multum sekretów, niemniej możemy przypuszczać, że samo pojęcie rozwoju linearnego - pojęcie przejęte z chrześcijaństwa - jest fałszywe, bowiem to, co wiemy, wskazuje raczej na to, o czym wspomniałeś: na cykliczność, na wschód i zmierzch, na etapy niesamowitego dobrobytu (tak intelektualnego, jak i materialnego) oraz na okresy nędzy, zagłady. Skłonny jestem przypuszczać, że nasza zachodnia kultura europejska ma już za sobą najznamienitszy okres, a niż demograficzny (brak witalności, woli przetrwania) wskazuje na zmierzch Zachodu, o którym pisał Spengler. Zniknięcie czystego, białego Europejczyka jest tylko kwestią czasu. Po okresie wzmożonej rewolucji intelektualnej (tylko Zachodowi udało się wypracować tę manierę) nadejdzie czas rządów plemiennych, prawa nędzy i pięści.