Abonament

[szczepantrzeszcz]

...jako niby społeczeństwo (bo prawdziwego nie udało nam się nigdy zbudować), wytworzyliśmy własną specyfikę.

Każda grupa ludzi, jeżeli coś ich naprawdę łączy, wytwarza własną specyfikę. Zwyczaje, fobie, stereotypy i postawy, które po części są zacne, a po części wredne. Sporo zależy od tego, kto ocenia i co wypił dziesięć minut wcześniej. Prawdziwe społeczeństwo (nienawidzę tego słowa, ale niech będzie) zbudować się udało... udało ze wszystkimi tego stanu rzeczy konsekwencjami.

Jednoczy nas wspólny wróg (tylko). Brakuje ciemiężyciela z zewnątrz? To trzeba wroga znaleźć...

Ja myślę, że w tym miejscu dobrze jest odwołać się do pierwszych akapitów niniejszego artykułu. To, o czym napisałaś, jest pod każdym względem prawdą. Wspólny wróg zawsze jednoczy, a kanalie, które dobrały się do koryta, zawsze mają świadomość, że jak wroga nie ma, to trzeba wroga znaleźć...

...i próbować zniszczyć.

Boże broń! Po co nam nowy wróg, jak za miedzą stary się znajdzie? Takie postawy są złe i niestety wyłącznie o takich postawach mówi się i pisze, od telewizorni począwszy, a na ścianach klozetów skończywszy.

...zwykła psina pałaszująca resztki ze śmietnika, ląduje na ostatnich stronach kynologicznych wiadomości.

Nic dodać, nic ująć. Z szarym, cichym dobrem dnia powszedniego jest tak samo.

Tylko to co niektórych napędza.

Co niektórych, i owszem. Dlatego warto pisać, warto mówić, o tym, co dobre. Są tacy, którzy mówili (i mówią) choć laurów za swoje słowa nie zbierali, częściej baty. Za to właśnie my, lubelska brać studencka (ta z lat osiemdziesiątych), kochamy Wacka Oszajcę.