pojutrze

[wojbik]

mając kilka lat
pierwszy raz zobaczyłem
noc żywych trupów

ciągle pytałem którzy to nasi
i porzygałem się
gdy głównym bohaterom wypruto flaki

potem zapragnąłem wyjechać do stanów
a przy okazji napisać parę wierszy o Ameryce
żeby mnie zaliczyli do spóźnionego pokolenia O'Hary
lub gdziekolwiek i żebym też
mógł zaliczać

niedługo będę koło dwudziestki
dzieci na przystankach wciąż strzelają do mnie z palców
mi nikt nigdy nie chciał dać broni do ręki
zresztą wolę mieć czyste sumienie i uważam
że nie ma sensu być dłużej wkurwionym
albo dobrym dla innych ludzi

to trochę jak Budda w koszulce Nirvany
znad frytek i dużej coli
którego jeszcze tylko czasem dręczą
sny o ucieczce