kruk zły omen nad głową wysoko
sznur uczuć tak bardzo zetlały
umysł złamany sęk w nim głęboko
zaklinam siebie skrępowany i mały
nigdy taplać się nie chciałem w złocie
i scen podbijać urody olśnieniem
mógłbym skromnie spokojnie w grocie
żyć ogień rozpalać krzemieniem
tak samo jak Rodin'owy myśliciel
myślę lecz to tylko wygląda
w głowie zamieszał byle wichrzyciel
w lustrze widzę odbicie wielbłąda
sznur uczuć tak bardzo zetlały
umysł złamany sęk w nim głęboko
zaklinam siebie skrępowany i mały
nigdy taplać się nie chciałem w złocie
i scen podbijać urody olśnieniem
mógłbym skromnie spokojnie w grocie
żyć ogień rozpalać krzemieniem
tak samo jak Rodin'owy myśliciel
myślę lecz to tylko wygląda
w głowie zamieszał byle wichrzyciel
w lustrze widzę odbicie wielbłąda