Adwokaci diabła

[Laj]

Znów serwujesz nam publicystykę najwyższych lotów. A do tego podaną w doskonałej formie, logiczną, niezwykle zgrabną językowo i okraszoną wyszukanymi epitetami. A do tego czyta się to z lekkością, przyjemnością i pewną podskórną satysfakcją, że oto dostajemy tekst niezwykle trafny merytorycznie, dojrzały i przemyślany.

Najbardziej urzekł mnie ten fragment:

Wypada wszelako podkreślić, że nie wszyscy mają tyle szczęścia, by zostać oportunistą czy wstecznikiem, bo milcząca większość dołącza do niepokaźnego grona ludzi, których nie udało się namówić na zbydlęcenie i w związku z tym pisany im jest garbaty los pozaaelitowego dziwaka.

Doznawałem czegoś na zasadzie złośliwej przyjemności jaką daje analiza procesu "produkcji" elit.

Rzeczywiście ludzkość ma mentalność sinusoidy. Gdy dotrze do górnej granicy, to zaczyna się proces odwrotny. Widać to choćby w tzw. epokach literackich, ale też w tak trywialnych rzeczach jak chociażby powrót do gramofonów.
Więc może i z tego hołubienia prostactwa wyjdziemy obronną ręką?

Tekst kompletny

5/5