[Akcja] Skrzydlaci Wojownicy

[Kruk]

Pulsujący ból i nieznośny szum wypełniał jego głowę, która zdawała się zaraz pęknąć.

Do przeredagowania, nie brzmi to dobrze.

Nim zdążył jakkolwiek zareagować, jego głowa wylądowała w kuble zimnej wody

Próbował ze wszystkich sił rozerwać uścisk

Rozewrzeć.

Ów makabryczna bitewna muzyka omamiła go na dłuższą chwilę

Owa.

Weź się w garść żołnierzu!

Jeszcze nie zorientowałam się dobrze w czasie, ale skoro zbroja, to i rycerz raczej, niż żołnierz.

odrzucając od siebie jakby z obrzydzeniem manierkę.

Zdecydowanie mogłeś napisać bez tego "jakby".

wydawane przez pracującego w pocie czoła i bez chwili wytchnienia kowala, tłukącego młotem w rozgrzany, żelazny pręt

Spośród tych wszystkich dźwięków wyłonił

Raczej "wyodrębnił".

w ów facjacie swego przyjaciela.

Owej.

Furia jednak, którą był zawładnięty

Która nim zawładnęła.

Dużo błędów ortograficznych i językowych, nie wypisałam tu wszystkich, więc na ich unikaniu musisz się skupić, bo ogólnie piszesz fajnie. Nadmiar akcji mnie zmęczył, ale podoba mi się, że włączyłeś w opowiadanie psychologię - ból z powodu śmierci przyjaciela, dumę wojownika. Wyszło Ci coś bardzo ludzkiego i prawdziwego.
Język rosyjski pojawia się czasem, choć w większości przypadków bohater wypowiada się po polsku. Myślę, że powinno się zachować konsekwencję w tym.
Zachowanie koni, zwłaszcza tego, który ciągnął za sobą swojego jeźdźca, zastanawia mnie. Spłoszony koń będzie uciekał od zagrożenia, nie będzie atakował, chyba że nie może wykonać ruchu, kiedy jest np. przywiązany - wtedy kopie i gryzie. Jednak słyszałam o rumakach bojowych, które były nauczone, by atakować przeciwników, więc jeśli to miałeś na myśli, to jest w porządku.
Zakończenie jest świetne, zgrabne, ujmuje. Za te błędy muszę Ci odjąć gwiazdkę, bo normalnie dałabym cztery.