Liczba postów: 1 178
Liczba wątków: 288
Dołączył: Jan 2012
16-01-2014, 01:33
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 30-04-2016, 22:32 przez Lyssa.)
nie jesteś przyjazna jak zielona wyspa
i nie ma kokosów
ale jest tu moje łóżko kamień
dola moja i mowa polska
płaczę i się śmieję
tu ciało tam dusza
zblakłaś w sercach emigrantów
biedna i niemodna
rozkoszna dla wyższych sfer
nam samotnym też zbrzydłaś
jak żyć
kiedy noce rozdziera tęsknota
za dziecięcym szczebiotem
lekceważąco machnęłaś ręką
na moje wnuki
kto ty jesteś?
Polak mały…tu by mówił mały Jaś
co odpowie mi Johnny
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.
Liczba postów: 2 913
Liczba wątków: 227
Dołączył: Sep 2011
17-01-2014, 12:34
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 17-01-2014, 12:36 przez Piramida88.)
Pierwsza strofa mi się bardzo spodobała, całkiem dobre wprowadzenie do lektury wiersza. Potem utwór utrzymany jest w interesującym tonie, aż do końcówki, która jakby rozbija całość i nie do końca się wkupuje w tym zestawieniu. Zdecydowanie wolałam tekst jeszcze przed edytowaniem - bardziej do mnie trafiał i był klarowniejszy o ile dobrze jeszcze pamiętam(?)
Tak czy inaczej tematyka dość gorąca, no i wiadomo po jakim gruncie się poruszamy. Wyszło nieźle, choć mogło być lepiej i zawsze może. Obecnie dla mnie jest średnio, głównie z powodu końcówki. Dlatego
3/5, może ktoś da więcej?
Liczba postów: 1 178
Liczba wątków: 288
Dołączył: Jan 2012
Dziękuję za komentarz. Końcówka miała być dobitna. Jeszcze parę lat i te dzieci nie będą już polskie.
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.
Liczba postów: 254
Liczba wątków: 51
Dołączył: Feb 2011
24-01-2014, 03:26
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 24-01-2014, 03:58 przez Dlajaj.)
(16-01-2014, 01:33)Lyssa napisał(a): Polsko zbrzydłaś jak żyć
Z ust mi to wyjęłaś
Pozdrawiam
Dj.
Liczba postów: 1 178
Liczba wątków: 288
Dołączył: Jan 2012
Wiersz napisałam po powrocie od wnuków z Irlandii.
Nie umiem pisać konstruktywnych komentarzy.