+- Via Appia - Forum (https://www.via-appia.pl/forum)
+-- Dział: LIRYKA (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-LIRYKA)
+--- Dział: Poezja (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja)
+---- Dział: Poezja 2019 (https://www.via-appia.pl/forum/Forum-Poezja-2019)
+---- Wątek: Serce, dusza – coś się we mnie (/Thread-Serce-dusza-%E2%80%93-co%C5%9B-si%C4%99-we-mnie)
Serce, dusza – coś się we mnie - Marcin Sztelak - 20-02-2019
Materializuje – pewnie wiersz, lecz posłuchaj:
totalna posucha, susza
twórcza,
gardło schnie i tusz w drukarce.
Czytaj – nierówna walka z naturą,
na szczęście martwą
jak kłoda albo deska
na trumnę.
Aaa, zapomniałem – nie umrę póki
żyw będę.
Jeśli będzie inaczej szlag trafi
poezje.
Niedorobione, ale i tak
megalomania, upiorna. Szczególnie
po zgonie
straszenie już umówione z siłą wyższą
z dolnych rejonów. Normalnie
w opór oporu – tytuł zastępczy
miast trywialnej puenty.
RE: Serce, dusza – coś się we mnie - Miranda Calle - 21-02-2019
Słuchaj, dzieweczko!
- Ona nie słucha -
To dzień biały! to miasteczko!
Przy tobie nie ma żywego ducha.
Co tam wkoło siebie chwytasz?
Kogo wołasz, z kim się witasz?
- Ona nie słucha. -
Wiem, że niezbyt wysoko cenisz twórczość Adasia, ale próżno szukać lepszego podsumowania dla tego wiersza niż cytat z "Romantyczności". Rozum i serce - odwieczni antagoniści, w ciągłym sporze, walce na śmierć i życie. Pisać o rzeczach wzniosłych w tak prosty sposób - sztuka karkołomna. A wy, Sztelak, jesteście jej pionierem i orędownikiem.