Via Appia - Forum

poczuj
będzie o tobie marzyć
jak o jagodowym soku
w gwiazdach
i wymiesza łyżką
białe pestki

widzisz
zaciska powieki
przy trzęsieniu ziemi
od uderzeń twego serca
przy oddechów hałasie
jak w tunelach metra

pochłoń
zapętlony jak tornado
wir wodny wysysający
z niej smutki
bez błędnika uniesiony
ponad fale

nie spoczniesz
by zamalowywać plamy
od spoconych stóp
na ścianach samotności
dopóki nie powróci
ekstatyczna wena

Podoba mi się ten wiersz. Dokładnie odzwierciedla uczucia, które szargają poetą tuż przed napisaniem wiersza. Nie znam się na budowie, ale wydaje mi się, że jest w porządku.