Via Appia - Forum

Może to jeszcze pół godziny zaokrąglonej granicy
pięćdziesięciu lat pożegnań.

Nie przestępuję ze skrzydła na skrzydło,
nie świerzbią. Zastygają turbulencje.
Na poziomie pokuty nie można zapobiegać.

Tylko ziewanie uśmiechniętego
noworodka odwraca wszystko.

Rodzimy się, żyjemy i umieramy. Czy ten kołowrót ma jakiś sens? W wymiarze jednostkowym najbardziej.
Miłość jest sensem.

Nie będę się wiele rozwodzić nad warsztatem... Kolejna perła.

Wracam z 4/5.

Dam 3/5 bo jak dla mnie to za mało na wiersz . Proszę w następnej odsłonie rozbudować nieco.