Via Appia - Forum

raz tu raz tam raz gdzieś
zielone włosy odgarniam z czoła
niecierpliwą falą przyboju
z głosem co wietrzy niepogodę

rytmicznym raz
raz zagmatwanym
lecz wciąż raz po raz

myśl niepokorna
która na wolność kołacze
uciska czaszkę
chłodna pięść uderza w ścianę
w objęciach wichru pląsam bez tchu

to mi taniec
zachłanna fala przyboju
spółkuje z brzegiem wysokim
spada dzika i cofa się niespełniona

raz tu raz tam raz gdzieś
jak myśl nieuchwytna
gdy przyczajona wyrywa się nagle słowem

to mi taniec
gdzie bierny duchem
ginie w uściskach żywiołów

to mi taniec
gdzie ciężki sercem
wali się w toń
a pustogłowy
niesiony na grzbietach fal
rozbija czerep o skały

raz tu raz tam raz gdzieś

spryskany słoną pianą
wiem już co czynić

J.E.S.

Więc cóż nam czynić zatem?

Zakakująco lekko się czyta i naprawdę dobrze wyszły te trzy-, cztero-, sześcio- maksymalnie -słowowe wersy. Bardzo ładna rytmika, być może to właśnie ona nadaje tej zadziwiającej lekkości.

Zielone włosy na początku przykuły moją uwagę. W pierwszej chwili, widząc długość, myślałam nad tym, jak ciężki może być tak długi tekst, więc jak złapałam bakcyla z tymi włosami i przeczytałam do końca, to muszę Ci się teraz zwierzyć, że bardzo miło mnie zaskoczyłeś i rozwiałeś nieco mroku mojej wieczornej chwili dla literatury.

Oj, Bel, wrzucę Ci jeszcze jednego tasiemca. Naprawdę staram się, żeby przy dłuższych tekstach zaciekawiać każdym następnym wersem. Inaczej kaplica, nudy i nie doczytane do końca, zważywszy na lenistwo czytelników, którego sam nie jestem pozbawiony.

Jurek

Nie taki znowu długi Czyta się lekko, choć ten akurat tekst mnie nie zauroczył. Po prostu tematyka do mnie nie przemówiła.