Via Appia - Forum

Nie brakuje mi Ciebie.
Twoich dłoni błądzących
Gdzie nie wolno patrzeć dzieciom.

Nie brakuje mi Twojej herbatki
I dobranocki szeptanej
przy zgaszonym świetle.

Nie brakuje mi Ciebie
Ale ciągle czuję Twoje włosy
wtulone w wilgotną poduszkę.

I jak tu uznać, że jestem wyjątkowy i niepowtarzalny?! Klimat podobny, nawet sposób ujęcia, też. W związku z tym, wrzucam swoje i zapraszam Cię do lektury. Chyba mamy podobny sposób przeżywania, ale jakby co, omówimy to potem szerzej.