tektonika płyt

[Alchemik]

Choć nadal nie dotykam 

krawędź natarcia 
wypiętrzanie
ręce  bezbronnie uniesione 
ku piekłu 
i prawie 
nie mogę już znieść 

powstrzymaj język na chwilę nim
wytrysnę ogniem
poezją zmień perspektywę ust
skieruj
w niesamowitą osobliwość. 
grawitacja rozszarpuje całego
ciśnieniem
wniknę
sam

bądź dosiądź miłosiernie. 
przesłaniając stożkami horyzont. 
majestatycznie

i ja wulkan