szkoła życia

[Niewiadoma]

siedzę w sobie
głęboko
jak w klasie bez okien
a na tablicy tysiące wzorów

miłość równa się wieczność
do kwadratu

biel kredy zabrudzona
samodzielnym myśleniem

[Noir]

Witam,
Jest to bełkot młodej zbuntowanej osoby na matematyce. Nic nowego, nic nowatorskiego i nic zaskakującego.
Lakoniczność jest cudowna jeśli trafnie użyta, zestawienia słów dobrane mizernie.
Do poprawy.

pozdrawiam,
Noir

[Niewiadoma]

Nie uczęszczam już na matematykę. Buntuję się przeciwko samej sobie.
Dziękuję. Pozdrawiam.

[Laj]

Krótkie i nijakie. Metafory sklecone na szybko i bez większych refleksji, z nadzieją, że będzie to jakoś brzmiało, bo to takie fajne i niejednoznaczne. Temat, choć i tak już wyeksploatowany, jest ledwie muśnięty, a co gorsze, wcale nie subtelnie. Wszystko wygląda jak trzy odrębne strzępki myśli.
Słabo. 2/5

[Marieta]

Jej, stać Cię na więcej - ja to po prostu wiem!! Lubie czasem krótko, ale by było treściwie. Tu ni jak tego nie widzę. Pracuj, pracuj...

[emyk888]

Podzielam po części zdanie Laja, też odebrałam ten tekst, jak trzy odrębne myśli. Pisz dalej... Masz swój styl, ale nie zawsze udaje Ci się nim zaskoczyć - jeśli wiesz o co mi chodzi.