Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Lekcja
#1
Nie rozumiem
twojego odwrócenia od świata,
przecież nie nasyciłeś się życiem.
Tyle lat cierpliwie prostujesz
młode gałązki wiedząc jak trudne
jest pojednanie z człowiekiem.

Nadal masz przejrzyste oczy,
nie uległy wpływowi czasu.
Jeszcze zdążysz zobaczyć Heliosa
w zaprzęgu ognistych koni.

Najłagodniejsze światło skieruj na ludzi,
wtedy powróci melodia i ciepło
-  dal zaciera czułość
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -



Odpowiedz
#2
Miękki, liryczny wiersz, jednak brakuje mi jakiejś wyrazistszej, pełniejszej puenty.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości