Via Appia - Forum

Nie rozumiem
twojego odwrócenia od świata,
przecież nie nasyciłeś się życiem.
Tyle lat cierpliwie prostujesz
młode gałązki wiedząc jak trudne
jest pojednanie z człowiekiem.

Nadal masz przejrzyste oczy,
nie uległy wpływowi czasu.
Jeszcze zdążysz zobaczyć Heliosa
w zaprzęgu ognistych koni.

Najłagodniejsze światło skieruj na ludzi,
wtedy powróci melodia i ciepło
-  dal zaciera czułość

Miękki, liryczny wiersz, jednak brakuje mi jakiejś wyrazistszej, pełniejszej puenty.