pamięci poetów,którzy odeszli na zawsze ...

[Maciek.J]

Nie płaczcie po nas
nasze słowa pozostaną
z kartką do połowy zapisaną
pożegnaliśmy się zbyt wcześnie

to Thanatos gonił
nas nieprzytomnie
przez całe życie
a teraz dopadł
tak nagle i boleśnie

nie płaczcie po nas

tylko żyjcie godnie
abyśmy mogli się
kiedyś wszyscy spotkać
tam gdzie teraz zawitamy
i na zawsze zamieszkamy

gdzie świeci największa gwiazda
samotni bez bliskich
jak wyrzucone pisklęta z gniazda
ale nie osamotnieni
zapisujemy już kolejne strony
na zawsze wieczne
deszczu kroplami
na białych chmurach

nie potrzebując niczego
popijamy nektar
nieśmiertelności

nie płaczcie po nas
bo jesteśmy
pomiędzy wierszami
w których opiewaliśmy
zwyczajne ziemskie życie

które czasem jest jak bzdura
tak niedorzeczne
nie płaczcie po nas

 pamiętajcie o miłości

[Miranda Calle]

Kiedyś wszyscy się spotkamy poza granicą świata, na obłoku Magellana, w czarnej dziurze. Ciekawe, czy tam będzie panować tylko miłość? Wszyscy będziemy się lubić tak samo? Czy poeci z kominiarzami będą przy wspólnym stole zasiadać, nauczyciele z kosmonautami będą się bratać?

[Maciek.J]

Kiedyś wszyscy się spotkamy poza granicą świata, na obłoku Magellana, w czarnej dziurze. Ciekawe, czy tam będzie panować tylko miłość? Wszyscy będziemy się lubić tak samo? Czy poeci z kominiarzami będą przy wspólnym stole zasiadać, nauczyciele z kosmonautami będą się bratać?

Tak będzie Mirando bo nienawiść to będzie tam dla wszystkich obcym słowem...